Rządowa gra symulacyjna

gdy komputery stały się bardziej wyrafinowane, gry tego gatunku przeniosły się poza e-mail do bardziej złożonych symulacji. Dla większości użytkowników w Europie, pierwszą znaną grą polityczną był Dictator, wydany w 1983 roku przez DK ' tronics i działa na Sinclair ZX Spectrum. Jednym z pierwszych tytułów z tego gatunku był Balance of Power, zaprojektowany przez Chrisa Crawforda i opublikowany w 1985 roku., Ta gra przedstawia konflikt w szczycie Zimnej Wojny, wykorzystując decyzje polityczne i polityczne, aby kształtować wyniki, a nie wojnę. W przypadku równowagi sił, każdy konflikt zbrojny między graczem a supermocarstwem przeciwnika skutkuje wojną nuklearną, która jest uważana za warunek strat.

inne gry z epoki Zimnej Wojny to Conflict: Middle East Political Simulator stworzony przez Virgin Interactive, kryzys Holobyte ' a na Kremlu i praktycznie nieznany ukryty program.,

konflikt symulował hipotetyczną sytuację w 1997 roku, w której gracz przejmuje rolę premiera Izraela i jest zobowiązany do stosowania różnych dyplomatycznych i tajnych dyrektyw, aby pokonać rywalizujące ze sobą narody. Otoczony wrogimi narodami, gracz jest powstrzymywany przez bardzo ograniczoną siłę militarną, a tym samym zachęcany do korzystania z pokojowych środków, aby pozostać przy władzy, dopóki nie uzyska bardziej zaawansowanych systemów broni i władzy.,

w kryzysie na Kremlu użytkownik mógł grać jako protegowany jednego z następujących sowieckich polityków: Michaiła Gorbaczowa z frakcji reformistycznej; Jegora Ligaczowa, lidera frakcji twardej linii; i Borysa Jelcyna, który był dominującą postacią frakcji nacjonalistycznej. Gracz może wykorzystać symulację do przetestowania pewnych strategii, aby poprowadzić upadający Związek Radziecki w nową erę dobrobytu lub wymusić jego rozpad i integrację z nowym porządkiem świata., Gra ta wprowadziła pojęcie zarządzania budżetem, zadowolenia obywateli i frakcji, a także wielu wartości ekonomicznych i spektrum politycznego.

W Hidden Agenda użytkownik wciela się w rolę prezydenta Chimeryki, porewolucyjnego kraju Ameryki Środkowej, próbującego żonglować stosunkami międzynarodowymi i potrzebami obywateli tego kraju.

wczesne polityczne gry symulacyjne były przeznaczone bardziej dla edukacji niż rozrywki., W 1987, On the Campaign Trail został opracowany jako narzędzie w programie zarządzania kampaniami politycznymi Kent State University i angażował studentów w podejmowanie decyzji dotyczących kampanii w wyborach do Senatu Stanów Zjednoczonych w latach 1970-1986. Następnie rozwinął się rynek komercyjny gier pakowanych obejmujących wybory i kampanie.,

gra Power Politics z 1992 roku (a wcześniej prezydent elekt z 1981 roku) skupiła się na krajowych kampaniach politycznych w Stanach Zjednoczonych (ale nie na prowadzeniu kraju po wyborach). W 1996 roku został on zaadaptowany do gry Wyborczej Doonesbury, zaprojektowanej przez Randy 'ego Chase' a (który również zajmował się polityką władzy) i wydanej przez Mindscape, w której gracze prowadzili kampanię z pomocą puli doradców wybranych z postaci z komiksu Doonesbury., W 2005 roku ukazała się jego następczyni, zatytułowana Power Politics III. W 2004 roku Stardock opublikował Political Machine, w której gracz kieruje kandydatem przez 41-tygodniowy cykl wyborów na prezydenta Stanów Zjednoczonych, opracowując politykę i dostosowując wygląd talk-show i treść przemówień. Gra jest mocno związana z nowoczesnymi metodami ankietowania, wykorzystując informacje zwrotne w czasie rzeczywistym o tym, jak strategia kampanii wpływa na liczby ankiet., W 2006 roku TheorySpark wydał President Forever 2008 + Primaries, symulację wyborów, która pozwala graczowi realistycznie kontrolować całą kampanię wyborczą zarówno w prawyborach, jak i wyborach powszechnych. President Forever 2008 + Primaries się kontynuacja bardzo udanego wyborów powszechnych Sim President Forever, wydany w 2004

niektóre gry z tego gatunku obejmują uchwalanie polityki i decyzji budżetowych, aby kołysać wyborców. Jedną z takich gier jest Democracy, wydana w 2005 roku przez Positech Games., W demokracji gracze podejmują decyzje w każdej turze, które polityki wspierać. W miarę postępów gracz widzi, jak zmienia się ich ranking faworyzowania wśród niektórych typów wyborców. Kandydaci składają obietnice przed każdymi wyborami, a nieprzestrzeganie ich może skutkować niższym poparciem podczas kampanii wyborczej gracza. Inne przykłady to seria geopolitycznych symulatorów, Wyprodukowana przez Eversim, oferująca szereg wyborów dotyczących polityki wewnętrznej i decyzji opartych na bieżących kwestiach geopolitycznych, oraz seria Tropico.,

można również znaleźć gry, które stawia gracza w fotelu przywódcy państwa, takich jak supermocarstwo, i jego sequel, supermocarstwo 2, którego celem jest produkcja stabilności gospodarczej i dobrobytu, ale gra głównie obraca się wokół polityki zagranicznej, ze zdolnościami do interakcji z innymi krajami na wiele sposobów. Gra zawiera wiele rzeczywistych traktatów, które wpływają na kraje.