w 1729 r.Irlandia cierpiała z powodu konfliktów religijnych, politycznych i społecznych, a także głodu. Biedni byli bardzo biedni, często musieli żebrać na ulicach o jedzenie lub pieniądze. Jaka była „skromna propozycja” Jonathana Swifta, aby rozwiązać ten problem? Jedz dzieci. Poważnie. W tym podżegającym, satyrycznym eseju Swift proponuje, aby głodujący biedni w Irlandii sprzedawali nadmiar dzieci bogatym jako żywność., Swift przyjmuje hiperbolicznie bezduszny ton, który wyśmiewa tych z negatywnymi opiniami irlandzkich biednych, a mianowicie irlandzkich bogatych, polityków i brytyjskich urzędników. Jego celem nie było rozwiązanie problemów w Irlandii, ale ujawnienie śmieszności programów szybkiego rozwiązania zaproponowanych przez polityków i urzędników w celu złagodzenia wszystkich problemów społecznych w Irlandii. Przez swój gryzący sarkazm Swift kpi z tych ludzi i przekonuje czytelników, aby współczuli Irlandczykom i nienawidzili mówcy., Esej Swifta jest wczesnym przykładem Zachodniej satyry, która używa środków retorycznych, takich jak argumentacja oparta na przykładach, aby krytykować zjawisko społeczne lub polityczne. Taktyka ta została podjęta przez wielu autorów po Swift i może być nawet postrzegana jako podstawa dla satyrycznych publikacji informacyjnych, takich jak cebula.
Dodaj komentarz