musiał z nas się pomylić. Powszechnie uważa się, że gest kciuka w górę pochodzi z walk gladiatorów w starożytnym Rzymie, w których los przegranego gladiatora został rozstrzygnięty przez tłum. Kciuki w górę, żył, kciuki w dół-umarł. Jeśli w to wierzysz – to się mylisz i oto dlaczego.
kciuki w dół, oznaczało „miecze w dół”, co oznaczało, że przegrywający gladiator był dla nich więcej wart żywy i miał być oszczędzony do walki następnego dnia.,
przekonanie, że gesty „kciuka w górę” i „kciuka w dół” były odpowiednio aprobatą lub dezaprobatą, weszło do świadomości publicznej dzięki obrazowi Jean-Léon Gérôme 'a z 1872 roku „Pollice Verso”. Gesty tłumu w popularnym obrazie Gérôme ' a były interpretowane przez XIX-wieczną publiczność jako oznaki dezaprobaty. Właściwie, artysta prawdopodobnie nigdy tego nie zamierzał, ponieważ „pollice verso” oznacza po prostu odwrócony kciuk.
Pollice Verso (kciuk w dół) Jean-Léon Gérôme, XIX-wieczny obraz, który zainspirował Ridleya Scotta do podjęcia tego projektu., źródło
Niestety jego twórczość stała się tak popularna, że błąd Gérôme ' a stał się przyjętą definicją. Jeszcze bardziej smutne jest to, że Hollywood też ma swoją rolę do odegrania. Odkąd Ridley Scott stworzył Gladiatora, całkowicie zmienił turystykę w Rzymie. Koloseum jest obecnie największą atrakcją miasta. Są ludzie przebrani za gladiatorów oferujący pozowanie do zdjęć z Tobą. Jednak obraz wywarł silny wpływ na film Gladiator., Producenci pokazali reżyserowi Ridleyowi Scottowi reprodukcję obrazu, zanim przeczytał scenariusz: „ten obraz mówił mi o Cesarstwie Rzymskim w całej jego chwale i nikczemności. Wiedziałem wtedy, że jestem uzależniony”, skomentował Scott
uczeni, zanim Gérôme poparł pogląd, że „kciuki w dół” wśród Rzymian oznacza, że nieszczęsny gladiator ma zostać oszczędzony, a nie zabity.
gest oznaczał „Rzuć miecz w dół”., Tłumaczenie Pliniusza z 1601 r. utożsamia gest z „zgodą” lub „przychylnością”, a John Dryden z 1693 r. w wersji satyry Juvenala podaje,że kciuk jest pochylony do tyłu, a nie w dół, jako sygnał śmierci.
za każdym razem, gdy zawodnik został poważnie ranny, przewodniczący lub sędzia był wzywany do określenia, czy mężczyzna powinien żyć, czy umrzeć, w zależności od tego, jak dobrze walczył.
trochę jak współczesne „pokazy talentów” sędzia Zwykle opierał swoją decyzję na pasjach wyrażanych przez tłumy na stadionie; czy będą kibicować, oklaskiwać i dawać kciuki w dół, jeśli im się spodoba., Gdyby tego nie zrobili, oddaliby kciuki w górę, a jego przeciwnik zadałby śmiertelny cios. Niektórzy uczeni sugerują, że kciuki w górę miały wbić miecz w serce.
Dodaj komentarz