kontekst i cele: Najnowsze dane sugerują, że stymulacja dwubiegunowa może odgrywać ważną rolę w leczeniu zaawansowanej niewydolności serca w obecności istotnego zaburzenia przewodzenia międzykomorowego i (lub) dokomorowego poprzez korekcję dysynchronizacji serca., W tym artykule omówiono wstępne doświadczenia techniczne i kliniczne z terapią resynchronizacji serca w laboratorium elektrofizjologicznym.
metody: badano pierwszych 22 kolejnych pacjentów z ciężką zastoinową niewydolnością serca, frakcję wyrzutową < 0,35, klasę czynnościową III lub IV wg NYHA i czas trwania QRS > 120 ms, u których wszczepiono dwukomorowe rozruszniki serca. Przeprowadzono badania kliniczne, elektrokardiograficzne i echokardiograficzne przed i trzy miesiące po wszczepieniu rozrusznika serca., Badanie ostrej zdolności czynnościowej z maksymalnym poborem tlenu zostało zmierzone podczas stymulacji dwukomorowej oraz podczas wewnętrznego rytmu lub stymulacji prawej komory trzy miesiące po zabiegu implantacji.
wnioski: terapia Resynchronizacyjna serca może być przeprowadzona bezpiecznie i z dużym powodzeniem w pracowni elektrofizjologii. Stymulacja dwukomorowa wydaje się złagodzić objawy zastoinowej niewydolności serca u pacjentów z objawami dysynchronizacji przedsionkowo-komorowej i (lub) międzykomorowej/dokomorowej., Ostra korzyść w szczytowym poborze tlenu była związana z stymulacją dwukomorową po zabiegu implantacji.
Dodaj komentarz