ustanowienie i utrzymywanie korzystnych relacji komunikacyjnych między agentem zmiany a klientem jest niezbędne do powodzenia każdego programu zmiany behawioralnej. Komunikacja opisuje kontakt między agentem zmiany a jego klientami. Agent zmiany odpowiada za siedem ról w procesie wprowadzania innowacji do systemu klienta., Są to:
rozwijają rozpoznawanie przez klientów postrzeganej potrzeby zmian zachowań zdrowotnych.
nawiązanie relacji wymiany informacji z klientami, w której mogą być przekazywane istotne informacje zdrowotne (rozpowszechnianie informacji zdrowotnych).
Diagnozuj potencjalne problemy, jakie mogą mieć klienci przy wdrażaniu zalecanych innowacji zdrowotnych.,
Utwórz w klientach intencję zmiany określonych zachowań zdrowotnych i przyjęcia innowacji zdrowotnych.
przekładają intencje klientów, aby zmienić ich zachowania zdrowotne na rzeczywiste działania zdrowotne.
,
uzyskaj relację terminalową, dzięki czemu w razie potrzeby można uzyskać dodatkowe informacje i wzmocnienie.
model DOI wyjaśnia, że ludzie należą do jednej z pięciu kategorii adopterów, które opisują ich wskaźnik przyjęcia nowego zachowania lub przekonania (Rogers, 2003):
1. Innowatorzy są pierwszymi członkami grupy, którzy wprowadzają nową innowację. W stosunku do swoich rówieśników są na ogół bardziej odważni, kosmopolici, wykształceni i potrafią poradzić sobie z wysokim stopniem niepewności., Służą one jako strażnik innowacji dla ludności, którą prowadzą.
2. Początkujący użytkownicy są również wykształceni, ale są mniej kosmopolici i mniej zdolni do radzenia sobie z niepewnością niż innowatorzy.
3. Wczesna większość to ci, którzy mogą przyjąć innowację tuż przed przeciętnym człowiekiem. Wczesna większość stanowi zazwyczaj jedną trzecią członków systemu i prawdopodobnie rozważy przed przyjęciem nowej innowacji.
4. Większość późna to ci, którzy przyjmują nowe pomysły tuż po wczesnej większości i również stanowią jedną trzecią populacji., Zwykle wymagają presji rówieśniczej, aby przyjąć nowe zachowania i są sceptyczni wobec nowych zachowań.
5. Laggards (czasami określani jako ostatni adopterzy) są ostatecznymi adopterami w systemie. Są najmniej wykształcone i kosmopolityczne. Laggards są również podejrzliwi wobec innowacji i zajmują dużo czasu, aby przyjąć nową innowację.
procesy zmiany zachowań oparte na modelu DOI opierają się na idei, że należy starać się przyspieszyć filtrowanie innowacji od innowatorów do laggardów tak szybko i precyzyjnie, jak to możliwe., Istnieją trzy indywidualne czynniki, które wpływają na szybkość, z jaką nowa innowacja się rozprzestrzenia: cechy nabywcy, zmienne osobowości i zachowanie komunikacyjne. Każda grupa przysposabiających posiada pewne cechy, które przynajmniej częściowo odpowiadają grupie przysposabiającej, do której należą. Te cechy osobowe obejmują: poziom formalnego wykształcenia, status społeczno-ekonomiczny, status społeczny i wzrost mobilności społecznej., Dodatkowe cechy osobowości wynikające z powyższych cech osobowych, które sprzyjałyby wcześniejszemu przyjęciu innowacji, obejmują większą empatię, zdolność radzenia sobie z niepewnością, racjonalność i wyższe aspiracje.
Dodaj komentarz