dziś Most Brookliński jest jednym z najbardziej ikonicznych cudów architektury na świecie . Zbudowany z wapienia, granitu i cementu, prawie 6000-metrowy most podwieszany transportuje około 144 000 pojazdów każdego dnia. To niezwykłe, w 2018 roku, myśleć, że tak niezawodna struktura została osiągnięta 135 lat temu. Kiedy Most Brookliński został otwarty 24 maja 1883, był to najdłuższy most wiszący (w rzeczywistości nic nie zbliżyło się do niego pod względem długości)., Aby takie osiągnięcie architektoniczne mogło zostać zrealizowane, musiało nastąpić 14 lat budowy przez około 600 robotników (z których około 27 zmarło w procesie). Oczywiście, projekt mostu jest tym, co podziwiamy dzisiaj (i słusznie!), ale mniej doceniane jest codzienne zarządzanie zaangażowane w budowę tak złożonej i rewolucyjnej struktury. I kto by wiedział, że w centrum tej intensywnej pracy była kobieta o imieniu Emily Warren Roebling.,
w duchu Międzynarodowego Dnia Kobiet, The New York Times uruchomił nowy kanał nazwany pomijany, projekt na temat nekrologów kobiet, które nigdy nie otrzymały je (firma Gazeta planuje kontynuować ten nowy kanał przez cały rok, rozszerzając go, aby przedstawić innych, którzy zostali pominięci, w szczególności ludzi koloru)., Pierwszy hołd odbył się dzisiaj i uhonorowano Emily Warren Roebling, kobietę, która ostatecznie nadzorowała budowę mostu Brooklińskiego po tym, jak jej mąż, który był głównym inżynierem, zachorował.
jak wskazywały czasy, „nie było zwyczajem, aby kobieta towarzyszyła mężczyźnie na placu budowy pod koniec XIX wieku.”Jednak Emily Warren Roebling nie była zwykłą kobietą., Roebling urodziła się w Cold Spring w Nowym Jorku w 1843 roku, dorastała studiując historię, francuski i matematykę (a także bardziej zwyczajowe przedmioty dnia dla młodych kobiet, takie jak sprzątanie i robótki ręczne), ostatecznie studiując prawo na New York University. W 1865 roku Emily poślubiła inżyniera Washingtona A. Roeblinga (syna niemiecko-amerykańskiego architekta Johna A. Roeblinga, znanego z projektowania mostów podwieszanych, najbardziej znanego z Mostu Brooklińskiego).
Zdjęcie: dzięki uprzejmości Brooklyn Museum
jednak podczas projektowania i budowy mostu Brooklińskiego rodzina Roeblingów przechodziła niewyobrażalne trudności. Kiedy budowa rozpoczęła się w 1869 roku, „starszy pan Roebling miał zmiażdżoną stopę w palach brooklyńskiego Molo, gdy barka weszła do doku”, według New York Times. „Zachorował na tężec i zmarł niecały miesiąc później.,”Stamtąd jego syn objął stanowisko głównego inżyniera. Wkrótce jednak młodszy Roebling został zmuszony do rezygnacji ze swojej roli, ponieważ ciężko zachorował na bends (chorobę, która może pozostawić ofiary sparaliżowane, ślepe i głuche).
stamtąd zadanie spadło na barki żony pana Roeblinga, Emily Warren Roebling. „Jeździła tam i z powrotem na plac budowy. Negocjowała materiały Dostawcze, nadzorowała kontrakty i działała jako łącznik z radą powierników” – zauważył The Times. Wraz z żoną kontrolującą plac budowy, Mr., Roebling spoglądał przez okno Brooklyn Heights i za pomocą teleskopu obserwował ostatnie lata budowy mostu.
Kiedy most został ostatecznie otwarty 24 maja 1883 roku, był to ogromny romans, któremu towarzyszyły fajerwerki i tysiące chętnych nowojorczyków, aby zobaczyć ukończoną konstrukcję. Tego dnia New York Times opublikował dwa artykuły na temat mostu; jeden z nich był zatytułowany ” How the Wife of the Brooklyn Bridge Engineer Has Assisted his Husband.,”
jak zauważa „The Times”, odwiedzający Most Brookliński powinni mieć oczy otwarte na tablicę na moście, która upamiętnia wszystkie trzy Roeblingi. Czytamy w nim: „w każdym wielkim dziele możemy odnaleźć poświęcenie się kobiecie.””
Dodaj komentarz