Rock band
Rough Beginnings in Germany
grupa zyskała międzynarodowy rozgłos
Lata 80.przyniosły zwycięstwo i tragedię
’Winds Of Change' zapoczątkował w latach 90.
Wybrana dyskografia
Źródła
w 1970 roku miasto klasy robotniczej w Hanowerze zostało zdecydowanie nie jest bastionem rock and rolla. Ale Klaus Meine i bracia Rudolf i Michael Schenker zmienili sposób postrzegania Hanoweru przez świat-a nawet przez resztę Niemiec., Jako pomysłodawcy hardrockowego zespołu The Scorpions, trio stworzyło Top Ten hitów i przyciągnęło uwagę na całym świecie zarówno poprzez ich talent muzyczny, jak i kontrowersyjne okładki albumów. Do 1994 roku, z 15 albumami na koncie, zespół został uznany za „największy niemiecki eksport rocka”przez pisarza magazynu RIP.
wokalistka Meine po raz pierwszy wystąpiła w zespole The Mushrooms. Jego początkową karierę muzyczną przerwał jednak staż w armii niemieckiej., Po powrocie do życia cywilnego w wieku 23 lat poznał 16-letniego gitarzystę Michaela Schenkera, który cztery lata wcześniej zaczął grać na gitarze w młodym niemieckim zespole (prawie stając się alkoholikiem). Meine zwrócił się do Ojca Schenkera, nauczyciela gry na skrzypcach i emerytowanego inżyniera budowlanego, o założenie zespołu rockowego. Meine był zmuszony udowodnić swoją odpowiedzialność i powagę, zanim starszy Schenker ustąpił i pozwolił Michaelowi dołączyć do zespołu.,
krótko po tym, jak Meine i Schenker założyli zespół o nazwie Copernicus, Michael otrzymał propozycję od swojego brata Rudolfa, aby dołączyć do zespołu o nazwie Scorpions. Mimo, że Rudolf był oryginalnym śpiewakiem Scorpions, po obejrzeniu jego pracy z Copernicus przedłużył zaproszenie do Meine. 31 grudnia 1970 roku gitarzysta rytmiczny Rudolf Schenker, gitarzysta Michael Schenker i wokalista Meine rozpoczęli działalność, która stała się międzynarodową siłą rock and rolla na dziesięciolecia.,
ciężkie początki w Niemczech
„na początku lat 70.było nam naprawdę ciężko” – powiedział Rudolf Schenker w wywiadzie dla magazynu Billboard. „Byliśmy outsiderami i nie otrzymaliśmy wsparcia ze strony mediów. Nikt tak naprawdę nie wierzył, że niemiecki zespół może zacząć konkurować w idiomie rock n ' rolla z amerykańskimi i brytyjskimi grupami. 'Komu potrzebny niemiecki zespół śpiewający po angielsku?- pytali.”Ale determinacja grupy nigdy się nie wahała. Walczyli w klubach, jeździli własną ciężarówką i przenosili własny sprzęt (Meine zarabiał na życie jako kredens do okien)., Po ponad roku ciężkiej pracy wydali swój pierwszy album, Lonesome Crow, w Niemieckiej wytwórni Metronome Records. The Scorpions nagrali LP w studiu producenta Conny Plank w Hamburgu. Chicagowska Wytwórnia Billingsgate wydała „Lonesome Crow”, sprzedając się w nakładzie 25 000 egzemplarzy, zanim zespół dotarł do Stanów Zjednoczonych.,
dla przypomnienia…
oryginalni członkowie to Klaus Meine (urodzony w Hanowerze, Niemcy), wokal; Rudolf Schenker (urodzony w Hanowerze, Niemcy), gitara rytmiczna; Michael Schenker (urodzony w Hanowerze, Niemcy) gitara prowadząca; Francis Buchholz, gitara basowa; Jurgen Rosenthal, perkusja.
Zespół powstał w Hanowerze w Niemczech w 1970 roku., Pierwszy album, Lonesome Crow, ukazał się w Metronome Records w 1972 roku; podpisał kontrakt z RCA Records i wydał pięć albumów przez różne zmiany członków w latach 1974-1978; podpisał kontrakt z Mercury / PolyGram Records na pierwszy międzynarodowo uznany album, Lovedrive, 1979; wydał osiem kolejnych płyt LP i jeden koncertowy teledysk w latach 1980-1993 z Mercury/PolyGram.
adres: Record company —Mercury / PolyGram Records, 825 Eighth Avenue, New York, NY 10019.
w 1972 roku zespół wyruszył w 136-dniową trasę koncertową po Europie, otwierając się na różne ważne występy., W kwietniu 1973 roku Michael Schenker opuścił zespół, aby dołączyć do Angielskiej hard rockowej grupy UFO, którą Scorpions wspierali podczas trasy koncertowej. Po odejściu Michaela Scorpions rozpadli się, ale separacja nie była trwała. Rudolf Schenker i Meine ponownie utworzyli zespół pod koniec tego samego roku z gitarzystą Ulrichem Rothem, basistą Francisem Buchholzem i perkusistą Jurgenem Rosenthalem. Grupa podpisała kontrakt z RCA Records i wydała Fly to the Rainbow w 1974 roku. Po wydaniu tego drugiego albumu Rosenthal opuścił Scorpions, a na perkusji wszedł Rudy Lenners.,
pomimo stałego rozwoju, Scorpions nadal radzili sobie sami – od rezerwacji koncertów po współpracę z wytwórnią płytową-ponieważ osobiste zarządzanie artystami w Niemczech było nielegalne. W 1975 roku zespół wydał In Trance nakładem RCA Records. Był to pierwszy album wyprodukowany przez niemieckiego kolegę Dietera Dierksa i początek 15-letniego Stowarzyszenia. Zdając sobie sprawę, że nadszedł czas, aby spróbować szczęścia poza ojczyzną, Scorpions zadebiutowali koncertowo w Anglii, otwierając w The Cavern w Liverpoolu. Grupa koncertowała następnie w Wielkiej Brytanii, Francji i Belgii., In Trance stał się najlepiej sprzedającym się albumem w Japonii, więc zespół udał się na Daleki Wschód. Zanim Virgin Killer został wydany w następnym roku, Scorpions osiągnęli status nagłówka w Europie i Japonii. W ciągu tygodnia od debiutu album osiągnął status złotej płyty w Japonii. Virgin Killer zapoczątkował także trend kontrowersyjnych okładek albumów Scorpions; RCA Records odrzuciła ich pierwszy projekt okładki.
grupa zyskała międzynarodową sławę
Kiedy Scorpions wyruszyli w trasę w 1977 roku, krytycy chwalili ich jako czołowy niemiecki zespół rockowy., Po zakończeniu tournée po Wielkiej Brytanii perkusista Rudy Lenners opuścił zespół z powodu problemów z sercem. Jednak podczas tournée zespołu po Anglii poznali rodaka i perkusistę Hermana Rarebella w londyńskim barze. Kiedy Lenners opuścił zespół, Rarebell wszedł na jego miejsce.
Po przejęciu perkusji przez Rarebella, Scorpions nagrali i wydali Taken By Force., Mimo że zdobywali coraz więcej fanów dzięki swojej Niemieckiej marce rock and roll, grupa nadal musiała obalić błędne przekonanie, że jedynymi odnoszącymi sukcesy niemieckimi zespołami byli praktycy elektronicznego pop-rocka. „Kiedy mieszkałem w Anglii, kiedy wszyscy widzieli, że Skorpiony są Niemieckie, mówili:” Och, to Kraftwerk albo Tangerine Dream albo Can, znowu.”I nie robimy tego typu rzeczy” – powiedział Rarebell Melody Maker.”Robimy coś zupełnie innego. To co robimy jest bardzo angielskie, ponieważ jesteśmy bardziej zorientowani na angielskie i amerykańskie zespoły., Większość niemieckich zespołów orientuje się na muzykę klasyczną i kosmiczną. Nie robimy tego, ponieważ czujemy w naszych sercach, że jesteśmy rockerami.”
w 1978 roku Scorpions zagrali wyprzedane, pięciodniowe tournée po Japonii. Decydując, że nadszedł czas na nagranie na żywo, zespół wydał fragmenty swoich dwóch występów w Tokyo ' s Sun Plaza na Tokyo Tapes. W tym samym roku gitarzysta Ulrich Roth odszedł z zespołu, aby rozpocząć karierę solową w rocku progresywnym. Pozostali członkowie Scorpions przesłuchali 170 gitarzystów w Londynie, aby znaleźć zastępstwo dla Rotha., Ostatecznie zdecydowali się na Matthiasa Jabsa, gitarzystę z Hanoweru, który grał w zespole Fargo.
z nowym gitarzystą i nowym kontraktem płytowym z Mercury / PolyGram Records w Stanach Zjednoczonych, Scorpions rozpoczęli pracę nad swoim LP Lovedrive z 1979 roku. Zespół nadal miał problemy z utrzymaniem stałego gitarzysty. Michael Schenker napisał połowę solówek gitarowych na płycie po tym, jak opuścił
UFO, aby dołączyć do Scorpions. Jabs opuścił zespół, ale pozostał na stałe w gotowości podczas trasy Scorpions., Z powodów osobistych Schenker ponownie opuścił grupę. Ostatecznie Jabs powrócił jako gitarzysta grupy.
The Scorpions zadebiutowali koncertowo w Stanach Zjednoczonych otwierając dla hard rockera Teda Nugenta na World Series of Rock na Stadionie Miejskim w Cleveland w stanie Ohio. Po tym występie Lovedrive wszedł na amerykańskie listy przebojów i pozostał przez 30 tygodni.
Lata 80.przyniosły zwycięstwo i tragedię
mając nadzieję, że Scorpions nie tracą czasu na powrót do studia; wydali Animal Magnetism w marcu 1980 roku., Z hitem „Make It Real”, Animal Magnetism stał się pierwszym złotym albumem Scorpions w Stanach Zjednoczonych. Po raz kolejny projekt okładki albumu-ten przedstawiający kobietę klęczącą przed ubranymi nogami mężczyzny i Dobermana wypychającego język-wzbudził kontrowersje. W następnym roku Scorpions rozpoczęli szeroko zakrojoną trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Europie kontynentalnej.
nieszczęście uderzyło niemiecką grupę, gdy meine rozwinął węzły i polip na strunach głosowych, uniemożliwiając mu śpiewanie., The Scorpions byli zmuszeni odwołać trasę koncertową i zawiesić swój dziewiąty album. „Chciałem odejść, aby zespół mógł kontynuować współpracę z innym wokalistą” – powiedział Meine Billboardowi.”Ale wszyscy faceci powiedzieli:” nie ma mowy. Zrób wszystko, co w twojej mocy, aby odzyskać swój głos, a my poczekamy, aż będziesz gotowy.””
Po dwóch operacjach i pół roku treningu wokalnego Meine przywrócił swój śpiewny głos. W 1982 roku Scorpions wydali Blackout. Okładka wywołująca dyskusję zawierała Obraz Gottfrieda Helnweina przedstawiający pacjenta z lobotomią z wygiętymi widelcami wyrywającymi mu oczy., Album stał się pierwszą dziesiątką i platynową płytą grupy w Stanach Zjednoczonych oraz osiągnął status złotej płyty w wielu innych krajach na całym świecie. Zespół wyruszył w siedmiomiesięczną światową trasę koncertową, zagrał 150 koncertów i zabawił łącznie 1,5 miliona osób. W 1983 roku zakończyli trasę koncertową jako współprowadzący największy na świecie festiwal rockowy, US Festival, gdzie zagrali dla 300 000 fanów w południowej Kalifornii.
dziesiąty album grupy, Love at First Sting, trafił do sklepów w następnym roku z kolejną walką o okładkę., Oryginalny projekt zawierał zdjęcie fotografa mody Helmuta Newtona przedstawiające mężczyznę odzianego w skórę, obejmującego głównie nagą kobietę z tatuażem Skorpiona na udzie. Kiedy niektóre sklepy detaliczne odmówiły wydania albumu z istniejącym opakowaniem, PolyGram Records wprowadziło na rynek opcjonalną okładkę. Drugi projekt-również sfotografowany przez Newtona-to czarno-białe ujęcie zespołu, które miało służyć jako wewnętrzny rękaw płyty. Scorpions bronili jednak oryginalnej okładki: „uważamy, że to małe dzieło sztuki”, powiedział Meine muzykowi.,”The leather, the guy, he can stand for 'Rock You Like A Hurricane'; the girl, she 's finest looking, she could stand for the ballad' Still Loving You.””
„Rock You Like A Hurricane”, pierwszy singel z albumu, trafił na Billboard Top 40 i utrzymał się na liście przez siedem tygodni, osiągając szczyt na 15 miejscu. Drugi singel, „Still Loving You”, zadebiutował najpierw we Francji, a następnie rozprzestrzenił się w całej Europie i Stanach Zjednoczonych. „I' m Leaving You ” był trzecim singlem i teledyskiem., Love at First Sting stał się tym samym sukcesem, który podniósł Scorpions do międzynarodowego statusu supergwiazdy.
sukces zespołu zainspirował wydanie albumu live oraz godzinnego filmu wideo o trasie zatytułowanego Worldwide Live. Wzięli udział w rekordowym festiwalu rockowym w Brazylii o nazwie Rock In Rio, gdzie zagrali dla 350 000 osób. Jabs miał na zamówienie gitarę Gibson w kształcie Brazylii. Po występie Jabs zaprezentował gitarę organizatorowi koncertu, aby wyrazić zbiorową wdzięczność zespołu za możliwość zagrania koncertu., W 1987 roku niemiecki zespół zagrał za żelazną kurtyną w Budapeszcie, stając się tym samym jednym z pierwszych zachodnich zespołów, które wkroczyły do bloku wschodniego. Wystąpili także na koncercie plenerowym Monsters of Rock w Europie.
Savage Amusement, ostatni album The Scorpions wyprodukowany przez Dietera Dierksa, wszedł do Billboardu w trzecim tygodniu od wydania w 1988 roku. Trasa koncertowa zespołu obejmowała występ w Leningradzie w Rosji, co uczyniło go pierwszym dużym zespołem hard rockowym grającym w byłym Związku Radzieckim., Wspierany przez rosyjski zespół hardrockowy Gorky Park, Scorpions zagrali dziesięć koncertów dla 15 000 osób każdej nocy. Powrócili do Stanów Zjednoczonych, aby zagrać na festiwalu Monsters of Rock wraz z innymi rockerami Van Halenem. Osiemnaście lat po powstaniu Scorpions zgodzili się wydać album greatest hits. The Best of Rockers N ' Ballads zawierało zarówno popularne hity, jak i osobiste Ulubieńcy każdego członka zespołu. (W rzeczywistości, wstępna nazwa albumu była najlepsza z ulubionych Scorpions.)
Skorpiony nadal łamały granice międzynarodowe, geograficzne i polityczne., Zespół powrócił do Związku Radzieckiego w 1989 roku, aby zagrać na Moskiewskim Festiwalu pokoju muzycznego na Stadionie im. Lenina. Występowali przed 100 000 ludźmi, a doświadczenie to było inspiracją dla ich megahitowego singla z albumu Crazy World— ” Winds Of Change.”
’Winds of Change” zapoczątkował w latach 90.
nagrany w Los Angeles z producentem Keithem Olsenem, Crazy World sprzedał się w prawie siedmiu milionach egzemplarzy na całym świecie. The Scorpions rozpoczęli album singlem „Tease Me, Please Me”, ale to właśnie „Winds Of Change” osiągnęło status megaplatinum Crazy World., Podczas wojny w Zatoce Perskiej żołnierze przyjęli „Winds Of Change” jako hymn; piosenka służyła również jako inspirująca ścieżka dźwiękowa do zniszczenia muru Berlińskiego i represyjnej Polityki Komunistycznej, którą ucieleśniał.
singel osiągnął numer jeden w 13 krajach, w tym w Izraelu i Chile, i zdobył nagrodę ASCAP jako jeden z najczęściej wykonywanych utworów 1992 roku. Rosyjski lider Michaił Gorbaczow został uhonorowany akustycznym wykonaniem piosenki na Kremlu., Wkrótce po upadku Muru Berlińskiego, Scorpions zagrali dla ponad 350 000 fanów w produkcji Rogera Watersa The Wall—Live in Berlin ’90 Pink Floyd. Na zlocie Artists for Freedom, Equality and Humanity peace w 1992 roku zespół po raz kolejny wykonał akustyczną wersję utworu ” Winds Of Change.”Do 1994 roku” Crazy World ” był najlepiej sprzedającym się albumem rockowym w Niemczech.
Ten poziom sukcesu doprowadził Scorpions do ich drugiej dekady, ale zmiany personalne nastąpiły ponownie w 1992 roku. Basista Francis Buchholz rozstał się z zespołem po 18-letnim związku., Wraz z odejściem Buchholza” cały nasz świat został wywrócony do góry nogami ” – wspomina Rarebell w biografii zespołu. „Zamiast organizować niekończącą się imprezę po sukcesie Crazy World, musieliśmy uporać się z gniewem, agresją i niepewnością zmian w naszym świecie. To było prawdziwe emocjonalne i twórcze wyzwanie.”
chociaż członkowie Scorpions próbowali przekonać Buchholza do pozostania w zespole, zdali sobie sprawę, że jego cele w kierunku muzycznym grupy różniły się od ich własnych. Inny niemiecki zespół, Bonfire, polecił Ralphowi Rieckermannowi wypełnić pustkę na gitarze basowej., Bez dalszych przesłuchań, Scorpions mieli nowego członka i, w 1993 roku, ich następny album, Face the Heat. Wyprodukowany przez Bruce ' a Fairbairna, Face the Heat wprowadził zespół na kolejną scenę muzycznej różnorodności. Począwszy od pierwszego singla, „Alien Nation”, zespół odbył podróż dźwiękową poprzez różne wpływy, od punk metalu po jazz i blues. Balladowa strona zespołu nadal istniała, o czym świadczy „Under The Same Sun.”
pomimo długowieczności w świecie rocka, Scorpions przysięgli, że nie będą zadowoleni ze swoich dotychczasowych osiągnięć., „Jest tak wiele konkurencji—tak wiele dobrej muzyki – że musisz ciągle udowadniać światu, że nadal tam należysz” – powiedział Meine Billboardowi.”To do dziś zespół, a nie nostalgiczna podróż. Mamy jeszcze wiele do osiągnięcia.”
Wybrana dyskografia
Źródła
sieć płytowa, 10 września 1993; 17 września 1993.
Billboard, 5 maja 1984; 1 grudnia 1990; 16 listopada 1991; 29 lutego 1992; 9 października 1993.
Cyrk, 31 sierpnia 1985; 31 października 1985; 30 listopada 1985; 31 stycznia 1986; 31 sierpnia 1988.
Fundacje, 13 września 1993 r.,
Hit Parader, luty 1985; marzec 1985; wrzesień 1985; grudzień 1985; styczeń 1986; wrzesień 1986; listopad 1986; grudzień 1986.
Hit Parader Annual, fall 1986.
Hit Parader ' S Heavy Metal Awards, wiosna 1986.
Los Angeles Times, 11 lipca 1982; 26 kwietnia 1984.
Melody Maker, 14 kwietnia 1979; 19 maja 1979; 12 kwietnia 1980; 8 listopada 1980; 8 maja 1982.
Metal Edge, listopad 1985.
Music Connection, 30 maja 1988.
muzyk, wrzesień 1984.
RIP, czerwiec 1994.
Screamer, grudzień 1989; marzec 1990; styczeń 1991; kwiecień 1991.,
dodatkowe informacje dla tego profilu pochodzą z materiału prasowego Mercury / PolyGram Records, 1993.
—Sonya Shelton
Dodaj komentarz