the villification of Wallis Simpson: how Edward VIII ' s mistress was savaged by society

w lecie 1936 Lady Diana Cooper zauważył, że „Wallis ma na sobie bardzo bardzo źle. Jej pospolitość i ostrość drażnią”. Jeśli chodzi o angielskie klasy wyższe, Wallis Simpson był przebiegłym wspinaczem społecznym, jak Becky Sharp w powieści Williama Thackeraya „Vanity Fair”., Po prostu nie mogli zrozumieć, co widział w niej król Edward VIII – kobieta uważana za zbyt niższą klasę, aby kwalifikować się do jakiejkolwiek królewskiej uwagi, a także jako rozwódka i Amerykanka.

ale Edward ją uwielbiał. Poznał ją w 1931, kiedy był księciem Walii, a ona wyszła za mąż za jej drugiego męża, Ernesta Simpsona. Wkrótce się zakochali., „Mój ukochany Wallis”, napisał w 1935 roku, „kocham cię bardziej & więcej & więcej & więcej… nie widziałem cię dziś ani razu & mogę nie bierz tego. Kocham Cię”.

przyjaciel Edwarda, Winston Churchill, uważał, że Wallis jest dla niego dobry. „Choć naznaczone piętnem winnej miłości, „powiedział,” żadne towarzystwo nie mogło wydawać się bardziej naturalne, bardziej wolne od niestosowności lub obrzydliwości”. Poczytny, z żywym poczuciem humoru, Wallis miał ciepłe i szczere serce., Była oddana matce i ciotce i nie ukrywała – nawet w kręgach, w których płatną pracę uważano za wulgarną – faktu, że jej ciotka pracowała na życie. Słudzy też ją lubili. „Wszystkie pokojówki”, powiedziała pokojówka w kuchni, „dobrze mówiła o Pani Simpson”.

do początku grudnia 1936 r.tylko malutki świat społeczeństwa, z dużą literą „S”, wiedział o miłości Edwarda do Wallisa, ponieważ był on trzymany z dala od wiadomości. Jednak 2 grudnia 1936 roku historia się rozeszła. Naród był oszołomiony: ulice były zapakowane, a gazety sprzedawane tak szybko, jak były drukowane. „Papiery pełne Harpii & Król”, napisała Pani Baldwin w swoim pamiętniku.,

Ale ku ich przerażeniu, większość ludzi chciała zatrzymać go jako swojego króla na wszelkich warunkach. Był niezwykle popularny: podobnie jak księżniczka Diana wiele lat później, miał cechę Gwiazdy, której nie można było się oprzeć. Ale przede wszystkim doceniano go za troskę o zwykłych ludzi, z którymi służył na froncie w latach wojny, oraz za liczne wizyty u ubogich., Wielu osobom spodobał się również pomysł, że Wallis, podobnie jak oni, nie był bogaty i uprzywilejowany. „Liczy się tu postać & w Wielkim zaświatach, a nie Tytle”, napisała do króla kobieta z Południowej Walii.

kraj został podzielony, podobnie jak został podzielony w 1997 roku po śmierci Diany. Z jednej strony był zakład., Z drugiej strony była masa zwykłych ludzi, a także Klasy średniej Liberałów i intelektualistów, takich jak George Bernard Shaw. „Ludzie chcą swojego króla” – podkreślił nagłówek Daily Mail. Goście wstali w restauracjach, aby wznieść toast za Edwarda, a w kinie rozbrzmiewał hymn narodowy z entuzjastycznym klaszczeniem i okrzykami „chcemy Króla”. Kronika filmowa przyznała, że był kryzys, ale przedstawiła go jako historię miłosną, a nie skandal. Parlamentarzyści wiwatowali, gdy Churchill stanął przed żądaniem, aby nie wywierać presji na króla., Wiele osób podejrzewało, że Baldwin chciał pozbyć się Edwarda – że Wallis była „darem niebios”, ponieważ dostarczyła idealnego pretekstu, aby odbić go z tronu.

ale w weekend 4-6 grudnia przez cały kraj rozprzestrzeniały się plotki, zasiewając ziarno wątpliwości. Powszechnie spekulowano, że Churchill zamierza utworzyć „partię króla” i obalić rząd. Mówiono również, że według słów Sir Horace 'a Wilsona, doradcy Baldwina, Wallis był” samolubny, samolubny, twardy, wyrachowany, ambitny, intrygujący, niebezpieczny”., Najbardziej szkodliwa dla Edwarda była historia, że Wallis był przyjacielem von Ribbentropa, niemieckiego ambasadora, i sprzedawał tajemnice narodu. Tego rodzaju rzeczy, zauważył wydawca Francis Meynell, „trzeba było powiedzieć, ale inne incydenty, o których słyszałem, sprawiły, że spojrzała na nią z dużą podejrzliwością w tej kwestii”.

ale Wallis spotkał się z Ribbentropem tylko dwa razy; pierwszą okazją był duży obiad, w którym uczestniczył również Churchill. Ani ona, ani Edward nie należeli do żadnego kręgu społecznego odwiedzanego przez ambasadora Hitlera., Był ulubionym gościem Lorda i Lady Londonderry oraz gospodyni społecznej, pani Ronnie Greville, która podziwiała Hitlera i faszyzm. Ale królewskimi przyjaciółmi Pani Greville byli Albert, książę Yorku, i jego żona Elżbieta (przyszły Jerzy VI i Królowa Elżbieta) – nie Wallis i Edward.

Jak Edward VIII zrezygnował z tronu na rzecz Wallisa Simpsona?,

3 grudnia, dzień po rozpadzie opowieści, Wallis uciekł na południe Francji, aby zostać z przyjaciółmi. Była zaradną kobietą: przeżyła obraźliwe pierwsze małżeństwo i dużo podróżowała po Europie i Azji. Ale wyczuła „narastające zagrożenie w samej atmosferze” i czuła się bliska załamania nerwowego. Po wyjeździe z Anglii dowiedziała się, że Edward, któremu Baldwin powiedział, że małżeństwo morganatyczne jest niemożliwe, postanowił abdykować. Próbowała go powstrzymać., 7 grudnia wydała prasie oświadczenie – że jest gotowa wyrzec się króla. Baldwin był zdenerwowany: „tylko raz byłem przerażony. Pomyślałem, że zmieni zdanie”. Szybko wysłał telegram do premierów Dominium, stwierdzając, że ma „wszelkie powody, aby wątpić w Bona fides w oświadczeniu Pani Simpson”.

• emeryci: 9 Władców i królów, którzy przeszli przez historię
• Love before duty: the story of Edward VIII and Wallis Simpson

Edward nieugięty w swojej decyzji o wyjeździe., 10 grudnia, wiedząc, że Baldwin zamierza wygłosić oświadczenie w Izbie Gmin, Edward wysłał mu notatkę, prosząc go, aby powiedział Izbie o wysiłkach Pani Simpson, aby nie zrezygnował z tronu. Horace Wilson przypinał swoją notatkę do tej, którą wysłał Edward: „zapytałem premiera, czy ma zamiar wspomnieć o Pani Simpson (jeśli miał, był bardzo chętny do opracowania odpowiednich fragmentów!). Premier powiedział, że nie będzie się odwoływał”.

11 grudnia Edward wygłosił własne przemówienie do narodu, które Churchill pomógł mu napisać., Stało się dla niego niemożliwe, powiedział, „wypełniać moje obowiązki jako króla, jak chciałbym zrobić bez pomocy i wsparcia kobiety, którą kocham”. Wallis słuchał we Francji, leżąc na kanapie z zamkniętymi oczami. „Kochanie,” napisała do niego później, „chcę zobaczyć cię dotknąć chcę prowadzić własny dom chcę być żonaty i z Tobą”.

ostatecznie pobrali się 3 czerwca 1937 roku we Francji. Jednak nowy król, Jerzy VI, zabronił braciom Edwarda lub jego siostrze udziału w ślubie., Następnie wysłał wiadomość, że tytuł HRH – Jej Królewskiej Wysokości – nie zostanie rozszerzony na Wallis. Byłaby po prostu księżną Windsoru. To był cios dla Edwarda-I to oznaczało, że w końcu jego małżeństwo z Wallis było morganatyczne. „Mam nadzieję, że nigdy nie pożałujesz tego poświęcenia”, napisał Wallis do Edwarda, „i że twój brat udowodni światu, że nadal mamy stanowisko i że dostaniesz kilka zadań do wykonania”.

Ale tak nie miało być. Para wielokrotnie prosiła o zatrudnienie, ale została odrzucona., W kręgach sądowych obawiano się, że, jak powiedział Horace Wilson Neville Chamberlain w grudniu 1936 roku, Pani Simpson zamierzała „nie tylko wrócić tutaj, ale… założyć własny 'sąd' i – nie ma wątpliwości – zrobić wszystko, co w jej mocy, aby uczynić rzeczy niewygodne dla nowego okupanta tronu. Nie można zakładać, że porzuciła nadzieję na zostanie królową Anglii”.,