transcendentalizm, XIX-wieczny ruch pisarzy i filozofów w Nowej Anglii, którzy byli luźno związani ze sobą przez przywiązanie do idealistycznego systemu myślenia opartego na wierze w zasadniczą jedność całego stworzenia, wrodzoną dobroć ludzkości i wyższość wglądu nad logiką i doświadczeniem w celu objawienia najgłębszych prawd., Niemiecki transcendentalizm (zwłaszcza, że został odrzucony przez Samuela Taylora Coleridge 'a i Thomasa Carlyle' a), platonizm i neoplatonizm, pisma indyjskie i chińskie oraz pisma takich mistyków jak Emanuel Swedenborg i Jakob Böhme były źródłami, do których Transcendentaliści z Nowej Anglii zwrócili się w poszukiwaniu wyzwalającej filozofii.,
eklektyczny i kosmopolityczny transcendentalizm Nowej Anglii w swoich źródłach i części ruchu romantycznego, powstał w okolicach Concord w stanie Massachusetts, a od 1830 do 1855 reprezentował walkę pomiędzy młodszymi i starszymi pokoleniami oraz pojawienie się nowej kultury narodowej opartej na rodzimych materiałach. Przyciągała tak różnorodne i wysoce indywidualistyczne postacie, jak Ralph Waldo Emerson, Henry David Thoreau, Margaret Fuller, Orestes Brownson, Elizabeth Palmer Peabody i James Freeman Clarke, a także George Ripley, Bronson Alcott, młodszy W. E., Channing i W. H. Channing. W 1840 Emerson i Margaret Fuller założyli the Dial (1840-44), prototypowe „little magazine”, w którym pojawiały się jedne z najlepszych pism drobnych transcendentalistów. Pisma transcendentalistów i współczesnych, takich jak Walt Whitman, Herman Melville i Nathaniel Hawthorne, dla których przygotowali Grunt, reprezentują pierwszy rozkwit amerykańskiego geniuszu artystycznego i wprowadziły Amerykański renesans do literatury (Zobacz też literatura amerykańska: American Renaissance).,
Encyclopædia Britannica, Inc.
w swoich religijnych poszukiwaniach Transcendentaliści odrzucili konwencje XVIII-wiecznej myśli, a to, co zaczęło się w niezadowoleniu z Unitarianizmu, przekształciło się w odrzucenie całego ustalonego porządku., Byli liderami w eksperymentalnych planach na życie( Thoreau w Walden Pond, Alcott w Fruitlands, Ripley w Brook Farm); wybory kobiet; lepsze warunki dla pracowników; wstrzemięźliwość dla wszystkich; modyfikacje ubioru i diety; wzrost wolnej religii; innowacje edukacyjne; i inne przyczyny humanitarne.,
silnie zadłużone wobec filozofii organicznej, estetyki i demokratycznych aspiracji transcendentalistów były pragmatyzm Williama Jamesa i Johna Deweya, planowanie środowiskowe Bentona MacKaye' a i Lewisa Mumforda, architektura (i pisma) Louisa Sullivana i Franka Lloyda Wrighta oraz Amerykański „Modernizm” w sztuce propagowanej przez Alfreda Stieglitza.
Dodaj komentarz