Triceratops: Facts About the Three-Horned Dinosaur (Polski)

Triceratops, z trzema rogami i kostną falbanką z tyłu głowy, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych dinozaurów. Jego nazwa jest połączeniem greckich sylab tri-, co oznacza „trzy”, kéras, co oznacza „róg” i ops, co oznacza „twarz”.”Dinozaur przemierzył Amerykę Północną około 67 milionów do 65 milionów lat temu, pod koniec okresu kredy.,

od czasu odkrycia triceratopsa w 1887 zaproponowano do 16 gatunków dinozaurów, ale tylko dwa gatunki-T. horridus i T. prorsus-są obecnie uważane za ważne, zgodnie z badaniem z 2014 roku w journal Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), które wykazało, że T. horridus prawdopodobnie ewoluował w T. prorsus na przestrzeni 1-2 milionów lat.

w ramach badań naukowcy zebrali i przeanalizowali skamieniałości dinozaurów z formacji Hell Creek w Montanie, która zawiera dolny, środkowy i górny podział geologiczny., Najczęściej odnalezionym dinozaurem z formacji był Triceratops-podał pierwszy autor badań John Scannella, paleontolog i ekspert od triceratopsa z Montana State University.

„zaczęliśmy zauważać, że Triceratopsy w dolnej jednostce formacji różnią się od tych w górnej jednostce” – powiedział Scannella. „I Triceratops w jednostce Środkowej mają kombinację cech obserwowanych u osobników występujących w jednostce dolnej i górnej.,”Triceratops prorsus, jak powiedział, znajduje się w górnej części formacji, a okazy w górnej części środkowej jednostki mają więcej cech T. prorsus i mniej cech T. horridus.

obecnie toczy się dyskusja na temat tego, czy dwa inne rodzaje Ceratopsidae (taksonomiczna rodzina Triceratops), torozaur i Nedoceratops (dawniej Diceratops), są rzeczywiście odrębnymi rodzajami, czy tylko okazami triceratopsa w różnych stadiach życia.,

w badaniu z 2010 roku w Journal of Vertebrate Paleontology, Scannella i jego kolega John („Jack”) Horner twierdzili, że torozaur, który odróżnia się głównie od triceratopsa poprzez rozszerzoną falbankę z dużymi otworami, był w rzeczywistości triceratopsem w podeszłym wieku. „Znaleźliśmy dowody na to, że falbanka z tyłu czaszki rozszerza się stosunkowo późno podczas wzrostu”, powiedział Scannella, dodając, że mikroskorupcja kości torozaura sugeruje, że są starsze niż nawet największe okazy triceratopsa., „Sugerowało to, że torozaur, zamiast być odrębnym rodzajem, był w rzeczywistości w pełni DOROSŁYM triceratopsem.”

w kolejnym badaniu z 2011 roku w czasopiśmie PLOS ONE, Scannella i Horner wykorzystali podobne rozumowanie, aby udowodnić, że nedoceratops hatcheri, którego jest tylko jeden okaz, jest w rzeczywistości etapem przejściowym między młodym triceratopsem a starym Torozaurem., Ponownie, jedną z głównych różnic między omawianymi zwierzętami jest Falbanka: torozaur ma duże otwory falbanki, które są mniejsze u Nedoceratopsa i nieobecne u triceratopsa (choć niektóre okazy wydają się wskazywać na początek otworów). Sugeruje to, że otwory rosną w czasie, gdy Falbanka rozwija się i rozszerza, są one uzasadnione.

jednak niektórzy paleontolodzy kwestionują tę koncepcję jednego rodzaju., Na przykład w jednym z artykułów PLOS z 2012 naukowcy przedstawili dowody na torozaura, które nie są w pełni zrośnięte, co sugeruje, że okaz jest nadal niedojrzały (a zatem nie jest w pełni dojrzały Triceratops). Zasugerowali ponadto, że otwory nadustkowe u Nedoceratopsa są patologiczne (związane z chorobą lub problemem zdrowotnym).

Więcej skamieniałości Nedoceratopsa i wyraźnie młodociany okaz torozaura rozstrzygną debatę-powiedział Scannella.

dinozaur wielkości słonia

Triceratops był masywnym zwierzęciem, porównywalnym pod względem wielkości do słonia afrykańskiego, zgodnie z artykułem z 2011 roku w czasopiśmie Cretaceous Research. Dorastał do 30 stóp (9 metrów) i ważył ponad 11 000 funtów. (5000 kg) – niektóre duże okazy ważyły prawie 15 750 funtów. (7150 kg).

miał silne kończyny do poruszania się i podtrzymywania masywnego ciała. Kończyny przednie, które były krótsze od tylnych, miały po trzy kopyta; kończyny tylne miały po cztery kopyta., Badania przeprowadzone w 2012 roku w czasopiśmie Proceedings of the Royal Society B sugerowały, że Triceratops miał wyprostowaną postawę przypominającą słonia, a nie rozwartą, wyprostowaną postawę przypominającą jaszczurkę.

Głowa triceratopsa należała do największych ze wszystkich zwierząt lądowych, niektóre stanowiły jedną trzecią całej długości ciała dinozaura. Największa znaleziona czaszka ma szacunkową długość 8,2 stopy (2,5 metra), według badań Scannella z 2010 roku Journal of Vertebrate Paleontology.,

Triceratops miał trzy rogi: dwa masywne nad oczami i mniejszy róg na pysku. Jak wynika z badań przeprowadzonych w 2006 roku w czasopiśmie Proceedings of the Royal Society B. w okresie młodzieńczym triceratopsa jego rogi były małymi kroczkami, które zakrzywiały się do tyłu; gdy zwierzę rosło w młodym wieku, rogi wyprostowały się; wreszcie rogi wygięły się do przodu i dorastały do 3 stóp długości (1 metr), prawdopodobnie po osiągnięciu przez dinozaura dojrzałości płciowej.,

prawdopodobnie rogi i falbanki triceratopsa były używane w walce z innymi Triceratopsami, a także do wizualnego pokazu (krycie, komunikacja i rozpoznawanie gatunków), zgodnie z jednym z badań PLOS z 2009 roku.

dinozaur używał także rogów i falbany w walce ze swoim głównym drapieżnikiem, tyranozaurami., Paleontolodzy odkryli róg brwi i kości czaszki triceratopsa, które zostały częściowo wyleczone ze śladów zębów tyranozaura, co sugeruje, że Triceratops skutecznie odepchnął napastnika, zgodnie z badaniem opublikowanym w książce „Tyrannosaurus rex, The Tyrant King” (2008, Indiana University Press). Ale ślady ugryzień T. Rexa na innych kościach triceratopsa sugerują, że mięsożerca żywił się czasami rogatym dinozaurem – sugeruje badanie Journal of Vertebrate Paleontology z 1996 roku.,

zamiast być gładka, skóra triceratopsa, przynajmniej wokół ogona, mogła być pokryta szczecinopodobnymi formacjami, podobnymi do starożytnych ceratopsów Psittacosaurus.

co jadł Triceratops?

Triceratops był roślinożercą, występującym głównie na krzewach i innych roślinach. Według analizy z 1996 roku w czasopiśmie „Evolution” jego dziób jak pysk najlepiej nadawał się do chwytania i wyrywania, a nie gryzienia. Prawdopodobnie wykorzystywał swoje rogi i luzy do przewracania się nad wyższymi roślinami.,

miał do 800 zębów, które były stale uzupełniane, i były rozmieszczone w grupach zwanych bateriami, przy czym każda bateria miała od 36 do 40 kolumn zęba po każdej stronie każdej szczęki i od trzech do pięciu zębów na kolumnę, zauważa badanie ewolucji. Może zjadać wiele roślin, w tym paprocie, cykady i palmy.