lokalna komisja etyki zatwierdziła to badanie. Pacjent uzyskał pisemną świadomą zgodę na publikację niniejszego raportu przypadku i towarzyszących mu zdjęć. Prawa pacjenta były chronione. Numer próbny rejestracji to DRKS00014266 na DRKS. „Retrospektywnie zarejestrowany”., Data rejestracji: 06/04/2018.
Historia
25-letnia łyżwiarka szybka cierpiała na bolesny obrzęk położony przednio-dolny do lewej bocznej końcówki malleolar. Pacjent zauważył, że ta masa rozwija się przez około rok. Poinformował, że nie czuje niestabilności i nie zauważył żadnych dyslokacji lub zjawiska blokowania. Już cztery lata temu podczas profilaktycznej kontroli lekarskiej, która była wykonywana regularnie (raz w roku), wykryto obecność nad boczną ścianą piętową (trochlea peronealis) i od tego czasu jej obecność utrzymywała się., Początkowo znaczenie to nie było bolesne. W ciągu tych czterech lat tylko zakładanie i zdejmowanie buta wywołało niewielkie podrażnienie skóry. Kiedy pojawił się w biurze, zgłosił bolesną masę, która rozwinęła się spontanicznie około trzech tygodni temu. Ból był wywoływany przez Łyżwiarstwo szybkie i bieganie. Początkowo poddawany był leczeniu zachowawczemu (ice, heat, NLPZ i krem antyflogistyczny). Badanie wykazało twarde i czułe wyeksponowanie na bocznej ścianie kości piętowej przystającej z powiększonym guzkiem strzałkowym., Ponadto badanie fizykalne stopy i kostki wykazały normalne wyniki. W tym czasie badanie ultrasonograficzne ujawniło wysięk w osłonie ścięgna strzałkowego i ścięgnie strzałkowym długim zlokalizowanym nad guzkiem piętowym (rys. 1). Dwa wstrzyknięcia (w odstępie dwóch tygodni) do osłony ścięgna z 4 mg deksametazonu, każdy znacznie zmniejszył ból, a następnie był w stanie konkurować. Jednak syndrom stopniowo zmniejszał jego zdolność do ćwiczeń i rywalizacji w swoim sporcie. Po trzech miesiącach, MRI (rys., 2 i 3) zweryfikowały rozszczepione ścięgno peroneus longus i obrzęk kości guzka strzałkowego. Konfiguracja guzka strzałkowego, oparta na niedawno opisanej klasyfikacji CT, była „jedno-wypukła”. Wysokość, długość i szerokość mierzone w rezonansie magnetycznym wynosiły odpowiednio 5 mm, 15 mm i 13 mm, przy założeniu normalnego rozmiaru guzka strzałkowego. Sugerowano leczenie operacyjne, ale pacjent odmówił w tym czasie.
Dodaj komentarz