wprowadzenie
leki siarkowe (zwane również lekami siarkowymi lub lekami zawierającymi sulfonamid) to nieprecyzyjny termin, który ogólnie odnosi się do leków, które zawierają grupę funkcjonalną sulfonamidu w swojej strukturze chemicznej. Leki te mają różne zastosowania i mogą być klasyfikowane do antybiotyków i leków nie antybiotycznych. Leki zawierające sulfonamid są często zaangażowane w reakcje alergiczne i niealergiczne.,
antybiotyki sulfonamidowe
działania niepożądane antybiotyków sulfonamidowych szacuje się na 3-6% cykli leczenia. Większość tych reakcji nie ma charakteru alergicznego. Rodzaje reakcji niealergicznych na antybiotyki sulfonamidowe obejmują nudności i biegunkę, kandydozę, niedobór kwasu foliowego i bóle głowy.
alergia na siarczany
termin „alergia na siarczany” (lub „alergia na siarkę”) najczęściej odnosi się do odpowiedzi immunologicznej na antybiotyki sulfonamidowe., Najczęściej przepisywane antybiotyki sulfonamidowe obejmują:
- sulfametoksazol, często w połączeniu z trimetoprimem jako trimetoprim + sulfametoksazol. Jest to najczęstszy antybiotyk sulfonamidowy w Nowej Zelandii; obecne nazwy marek to Trimel™, Trisul™ i Deprim™.
- Sulfasalazyna, lek stosowany w leczeniu chorób zapalnych jelit i reumatoidalnego zapalenia stawów; obecna nazwa Nowej Zelandii to Salazopirin™.
- sulfacetamid, stosowany miejscowo w leczeniu zakażeń oczu; obecne nazwy nowozelandzkich marek to acetopt™ krople do oczu i Bleph 10™ krople do oczu.,
- Sulfadiazine silver, krem stosowany miejscowo do zapobiegania i leczenia infekcji w oparzeniach i innych rodzajach ran; obecna nazwa Nowej Zelandii to Flamazine ™ Cream.
wykwity leków sulfonamidowych związane z antybiotykami występują u 1,5-3% pacjentów w populacji ogólnej i do 30% pacjentów zakażonych wirusem HIV.,utrata błony śluzowej
- czerwone, gorące i bolesne guzki na goleniach lub wokół kolan i kostek
- związane z bólami stawów i objawami ogólnoustrojowymi
- zmiany docelowe (tęczówki)
- mogą obejmować błony śluzowe
- samoograniczające się, zwykle ustępują bez powikłań
*trimetoprim, sam w sobie, może rzadko powodować anafilaksję i ten., Pacjenci, u których wystąpiła reakcja nadwrażliwości na trimetoprym-sulfametoksazol, powinni unikać zarówno antybiotyków sulfonamidowych, jak i trimetoprimu.
Postępowanie w alergii na leki sulfonowe zależy od rodzaju i nasilenia reakcji. Łagodne reakcje mogą po prostu wymagać zaprzestania stosowania leku i leków przeciwhistaminowych w celu złagodzenia objawów. Cięższe reakcje mogą wymagać stosowania miejscowych lub doustnych steroidów i przyjęcia do szpitala z powodu zespołu nadwrażliwości na lek lub rzadkich i ciężkich reakcji, takich jak SJS-TEN).,
sulfonamidy inne niż antybiotyk
wiele powszechnie stosowanych leków zawiera grupę sulfonamidową w swojej strukturze chemicznej, w tym frusemid / furosemid; tiazydowe leki moczopędne, np. hydrochlorotiazyd i indapamid; sulfonylomoczniki, takie jak gliklazyd, glipizyd i glibenklamid; celekoksyb; acetazolamid; probenecyd; sumatryptan; amprenawir (ten lek ma strukturalne podobieństwa do antybiotyków sulfonamidowych).
nie antybiotyk sulfonamidy są uważane za mniej prawdopodobne, aby powodować ciężkie reakcje alergiczne.,
reaktywność krzyżowa
pacjenci uczuleni na jeden antybiotyk sulfonamidowy mogą być uczuleni na inne antybiotyki sulfonamidowe. Do niedawna uważano, że pacjenci ci mogą być również uczuleni na sulfonamidy nie antybiotykowe (zwane reaktywnością krzyżową).
istnieją istotne różnice chemiczne między antybiotykami sulfonamidowymi a nie-antybiotykami. Nowsze dowody sugerują, że pacjenci z alergią na antybiotyki sulfonamidowe nie reagują na Grupę sulfonamidową struktury chemicznej, ale raczej na inne porcje., Dlatego uważa się, że reaktywność krzyżowa między antybiotykami sulfonamidowymi i innymi antybiotykami jest mało prawdopodobna (z wyjątkiem leków takich jak amprenawir, które mają strukturalne podobieństwa do antybiotyków sulfonamidowych).
jednak pacjenci, którzy mieli reakcję alergiczną na jeden lek, są znacznie bardziej narażeni na reakcję alergiczną na inne (nawet niepowiązane) leki, więc należy zachować ostrożność podczas podawania jakichkolwiek przyszłych leków tym pacjentom.,
inne leki i produkty o nazwach pochodzących od „siarki”
niektóre leki zawierają grupę sulfhydrylową (np penicylamina, kaptopryl) lub grupę siarczanową (np siarczan morfiny, siarczan heparyny) w swojej strukturze chemicznej. Leki te nie mają związku z alergią na sulfonamid.
jednak leki zawierające sulfhydryl mogą powodować niepowiązane niepożądane reakcje skórne, takie jak wysypka lub pęcherzyca (rzadka autoimmunologiczna choroba pęcherzy).
siarczany są również powszechnie spotykane w mydłach i kosmetykach; alergie na siarczany są niezwykle rzadkie.,
siarczyny to substancje chemiczne stosowane jako konserwanty w żywności i lekach, takie jak dwutlenek siarki i siarczan sodu. Alergia na konserwanty siarczanowe może powodować anafilaksję, inne wysypki, astmę, drgawki i śmierć. Osoby cierpiące na astmę są narażone na większe ryzyko alergii na siarczany. Alergia na siarczyny nie ma związku z alergią na sulfonamidy.
osoby, które miały reakcje alergiczne na leki zawierające sulfonamid, nie muszą unikać leków sulfhydrylowych, siarczanów lub siarczanów. Aby zapobiec dezorientacji, nie należy stosować ogólnego terminu „alergia na sulfonamidy”., Zamiast tego lepiej jest zwrócić uwagę na dokładny lek i reakcję.
Dodaj komentarz