agoniści Alfa-adrenergiczni poprawiają przepływ krwi mięśnia sercowego podczas resuscytacji poprzez zwiększenie ciśnienia rozkurczowego aorty. Agoniści adrenergiczni o właściwościach beta-2 mogą nasilać rozszerzenie naczyń obwodowych i mogą okazać się mniej korzystne podczas resuscytacji., Celem tego badania było porównanie epinefryny (E), agonisty Alfa-1,2; beta-1,2, z noradrenaliną, agonistą Alfa – 1,2; beta-1, w hemodynamice mięśnia sercowego podczas resuscytacji serca. Dwadzieścia świń zostało oprzyrządowanych do pomiaru ciśnienia, zawartości tlenu w zatokach tętniczych i wieńcowych (odpowiednio CAO2 i CCSO2) oraz pomiaru przepływu krwi w mięśniu sercowym za pomocą mikrosfer znacznikowych., CAO2, CCSO2, przepływ krwi do mięśnia sercowego, dostarczanie tlenu do mięśnia sercowego (MDO2) i zużycie tlenu do mięśnia sercowego (MVO2), współczynnik ekstrakcji i ciśnienie rozkurczowe aorty zostały określone podczas prawidłowego rytmu zatokowego i podczas resuscytacji po dziesięciominutowym zatrzymaniu. Po trzech minutach resuscytacji, zwierzętom przydzielono noradrenalinę 0,08 mg / kg (n = 5), noradrenalinę 0,12 mg/kg (N = 5), noradrenalinę 0,16 mg/kg (n = 5) lub epinefrynę 0,20 mg/kg (N = 5). Minutę po podaniu leku ponownie określono wszystkie parametry hemodynamiczne., Trzy i pół minuty po próbie defibrylacji. W celu porównania różnic po podaniu leku zastosowano procedurę wielokrotnego porównywania Newmana-Keulsa. Podczas resuscytacji krwi ciśnienie rozkurczowe aorty wynosiło średnio mniej niż 13 mm Hg, a przepływ krwi mięśnia sercowego wynosił średnio mniej niż 6 mL/min/100 g. wszystkie dawki noradrenaliny i epinefryny poprawiły wszystkie parametry hemodynamiczne w porównaniu z tymi obserwowanymi podczas resuscytacji. Dwie najwyższe dawki noradrenaliny znacząco poprawiły współczynnik ekstrakcji w porównaniu z noradrenaliną 0,08 mg / kg (P = .04).(Streszczenie okrojone na 250 słów)
Dodaj komentarz