kontekst: ograniczenia elastyczności gastrocnemius / soleus, które ograniczają zgięcie grzbietowe kostki podczas dynamicznych zadań, zostały zgłoszone u osób z bólem rzepkowo-udowym (PFP) i są teoretyzowane, aby odgrywać rolę w jego rozwoju.,
Cel: określenie wpływu ograniczonego zakresu ruchu skokowo-grzbietowego (ROM) na kinematykę kończyn dolnych i aktywność mięśniową (EMG) podczas przysiadu. Autorzy postawili hipotezę, że Ograniczony zgięcie skokowo-grzbietowe ROM zmieni kinematykę kolana i EMG kończyny dolnej podczas przysiadu.
projekt: Przekrój.
uczestnicy: 30 zdrowych, aktywnych rekreacyjnie osób bez urazu kończyn dolnych.,
interwencje: każdy z uczestników przeprowadził 7 prób przysiadu z dwoma nogami w dwóch warunkach: bez klina (NW) ze stopą płaską na podłodze i klinem (W) z kątem przednim 12°, aby symulować zmniejszoną elastyczność zginacza podeszwowego.
główne miary wyniku: trójwymiarowa kinematyka stawu biodrowego i kolanowego, przemieszczenie przyśrodkowe kolana (MKD) i kąt zgięcia skokowo-grzbietowego. EMG vastus medialis skośny( VMO), vastus lateralis (VL), boczny gastrocnemius (LG) i soleus (Sol)., W celu określenia różnic między Warunkami W i NW przeprowadzono jednokierunkowe pomiary powtarzalne.
wnioski: zmiana pozycji wyjściowej stawu skokowo-grzbietowego podczas przysiadu dwóch nóg skutkowała zwiększeniem koślawości kolana i MKD, a także zmniejszeniem aktywacji mięśnia czworogłowego i zwiększoną aktywacją soleus. Zmiany te są podobne do obserwowanych u osób z PFP.
Dodaj komentarz