Normalizacjaedytuj
normalizacja jest procesem wyżarzania stosowanym do stopów żelaza, aby nadać materiałowi jednolitą strukturę drobnoziarnistą i uniknąć nadmiernego zmiękczania stali. Polega na podgrzaniu stali do 20-50 °C powyżej jej górnego punktu krytycznego, moczeniu jej przez krótki okres w tej temperaturze, a następnie pozwalaniu jej schłodzić się w powietrzu. Ogrzewanie stali tuż powyżej jej górnego punktu krytycznego tworzy ziarna austenityczne (znacznie mniejsze od poprzednich ziaren ferrytycznych), które podczas chłodzenia tworzą nowe ziarna ferrytyczne o jeszcze bardziej udoskonalonej wielkości ziaren., Proces ten wytwarza twardszy, bardziej ciągliwy materiał i eliminuje ziarna kolumnowe i segregację dendrytyczną, która czasami występuje podczas odlewania. Normalizacja poprawia skrawalność elementu i zapewnia stabilność wymiarową w przypadku poddania go dalszej obróbce cieplnej.
wyżarzanie Procesoweed
wyżarzanie procesowe, zwane również wyżarzaniem pośrednim, wyżarzaniem podkrytycznym lub wyżarzaniem w procesie, jest cyklem obróbki cieplnej, który przywraca część ciągliwości do produktu obrabianego na zimno, dzięki czemu można go dalej obrabiać na zimno bez łamania.,
zakres temperatur wyżarzania procesowego wynosi od 260 °C (500 °F) do 760 °c (1400 °F), w zależności od danego stopu. Proces ten nadaje się głównie do stali niskowęglowej. Materiał jest podgrzewany do temperatury tuż poniżej niższej temperatury krytycznej stali. Stal obrabiana na zimno zwykle ma tendencję do zwiększonej twardości i zmniejszonej ciągliwości, co utrudnia pracę. Wyżarzanie procesowe ma tendencję do poprawy tych cech. Odbywa się to głównie na stali walcowanej na zimno, takiej jak stal ciągniona drutem, odśrodkowo odlewana rura z żeliwa sferoidalnego itp.,
pełne wyżarzanieedit
pełne wyżarzanie zwykle powoduje drugi najbardziej ciągliwy stan, jaki metal może przyjąć dla stopu metalu. Jego celem jest stworzenie jednolitej i stabilnej mikrostruktury, która najbardziej przypomina mikrostrukturę równowagi fazowej metalu, pozwalając metalowi osiągnąć stosunkowo niski poziom twardości, granicy plastyczności i wytrzymałości ostatecznej o wysokiej plastyczności i wytrzymałości., Aby wykonać pełne wyżarzanie na przykład stali, stal jest podgrzewana do nieco powyżej temperatury austenitycznej i utrzymywana przez wystarczający czas, aby materiał mógł w pełni utworzyć strukturę ziarna austenitu lub austenitu-cementytu. Następnie materiał musi schłodzić się bardzo powoli, aby uzyskać mikrostrukturę równowagi. W większości przypadków oznacza to, że materiał może schłodzić się w piecu (piec jest wyłączony, a Stal jest pozostawiona do schłodzenia wewnątrz), ale w niektórych przypadkach jest chłodzony powietrzem., Szybkość chłodzenia stali musi być wystarczająco powolna, aby austenit nie przekształcił się w bainit lub martenzyt, ale raczej całkowicie przekształcił się w perlit i ferryt lub cementyt. Oznacza to, że stale, które są bardzo hartowalne (tj. mają tendencję do tworzenia martenzytu przy umiarkowanie niskich szybkościach chłodzenia) muszą być chłodzone w piecu. Szczegóły procesu zależą od rodzaju metalu i precyzyjnego stopu. W każdym razie rezultatem jest bardziej ciągliwy materiał, ale niższa granica plastyczności i niższa wytrzymałość na rozciąganie., Proces ten jest również nazywany wyżarzaniem LP dla perlitu płytkowego w przemyśle stalowym, w przeciwieństwie do wyżarzania procesowego, które nie określa mikrostruktury i ma tylko na celu zmiękczenie materiału. Często obrabiany materiał jest wyżarzany, a następnie poddawany dalszej obróbce cieplnej w celu uzyskania końcowych pożądanych właściwości.
wyżarzanie w krótkim cyklu
wyżarzanie w krótkim cyklu służy do przekształcania normalnego ferrytu w ciągliwy ferryt. Składa się z ogrzewania, chłodzenia, a następnie ogrzewania ponownie od 4 do 8 godzin.
Dodaj komentarz