wzorce kulturowe

języki

znajomość większości poszczególnych języków Afryki jest wciąż bardzo niepełna, ale wiadomo, że jest ponad 1500 różnych języków. Wiele prób klasyfikowania ich było nieadekwatnych ze względu na wielką złożoność języków i z powodu zamieszania związanego z językiem, „rasą” i gospodarką; na przykład, istniał kiedyś fałszywy pogląd na pastoralizm jako związany z kulturami, których członkowie mówili językami „Chamickimi” i byli potomkami starożytnych Egipcjan., Jedna z ostatnich prób klasyfikacji wszystkich języków afrykańskich, przygotowana przez amerykańskiego językoznawcę Josepha Greenberg, opiera się na zasadach analizy językowej stosowanej dla języków indoeuropejskich, a nie na kryteriach geograficznych, etnicznych lub innych nielingwistycznych. Cztery główne rodziny językowe, czyli Fila, kontynentu są obecnie uważane za Niger-Kongo, Nilo-saharyjskie, Afro-azjatyckie i Khoisan.

Niger-Kongo jest najbardziej rozpowszechnioną rodziną i składa się z dziewięciu gałęzi: Kordofanian, Mande, Ijoid, Atlantic, Benue-Kongo, Kru, Kwa, Gur i Adamawa-Ubangi. Języki te obejmują większość Środkowej i Południowej Afryki; występują od Senegalu po Przylądek Dobrej Nadziei, z geograficznie rozległym rozszerzeniem ze względu na stosunkowo niedawne migracje. Kordofanian obejmuje podgrupy mówione na niewielkim obszarze Sudanu Południowego., Najbardziej oryginalnym punktem w tej klasyfikacji jest grupa o nazwie Benue-Kongo, która pod względem językowym obejmuje wszystkie języki Bantu rozproszone w większości Wschodniej, Środkowej i Południowej Afryki. To rozproszenie jest spowodowane gwałtowną ekspansją ludzi z obszaru Zatoki Beninu od początku II tysiąclecia n. e.: awangarda, południowi mówcy Bantoidów, nie dotarli do Przylądka Dobrej Nadziei, kiedy Holendrzy przybyli tam w XVII wieku. Bliskie podobieństwo językowe między językami Bantu wskazuje na szybkość tej ogromnej migracji., Suahili, gramatycznie Bantu, ale z dużą ilością arabskiego w swoim słownictwie, jest powszechnie używany jako lingua franca we wschodniej Afryce; jako język ludu Zanzibaru i wschodniego wybrzeża, został rozpowszechniony przez XIX-wiecznych Arabskich niewolników w głębi lądu, aż do obecnej Demokratycznej Republiki Konga. Język Fula-język Atlantycki z rodziny Niger-Kongo, używany również jako lingua franca w Afryce Zachodniej.

Klasyfikacja rodziny Nilo-Saharyjskiej jest chyba najbardziej kontrowersyjna—ze względu na niewystarczające badania—a rodzina jest najbardziej rozproszona., Obejmuje języki używane wzdłuż strefy sawanny na południe od Sahary od środkowego Nigru do Nilu, z odległymi grupami wśród pastorów Afryki Wschodniej. Jego podgrupy to Songhai, Saharyjski, Maban, Fur, sudański Wschodni, sudański Środkowy, Kunama, Berta, Komuz i Kadu.

Rodzina Afroazjatycka obejmuje języki zarówno z Afryki, jak i Bliskiego Wschodu: semickie (w tym Arabski, amharski i Tigrinia), Egipskie (wymarłe), Amazigh (berberyjskie), Kuszyckie, Czadyjskie (np. Hausa) i Omotyczne. Występuje w Afryce Północnej i na wschód do Rogu Afryki., Arabski jest zarówno oficjalnym, jak i nieoficjalnym językiem w Stanach na północ od Sahary, a także w Sudanie. W wielu innych krajach jest to język islamu. Amharski jest jednym z dwóch głównych języków Etiopii. Hausa jest również powszechnie używany jako lingua franca wzdłuż północnych krańców Subsaharyjskiej Afryki Zachodniej, rozległego obszaru, który obejmuje wiele granic etnicznych i politycznych.,

rodzina Khoisan obejmuje języki aborygeńskich ludów Afryki Południowej, które obecnie ograniczają się w dużej mierze do suchych części Afryki Południowo-Zachodniej, a być może do odległych ludów Hadza i Sandawe z Północnej Tanzanii.

rodzina języków austronezyjskich reprezentowana jest przez różne języki Madagaskaru.

istnieje wiele rozpowszechnionych języków handlowych i lingua francas oprócz wymienionych powyżej. Niektóre, w tym angielski i francuski, były importowane i używane przez administratorów, misjonarzy i handlowców w okresie kolonialnym., Niektóre z tych języków stały się językami narodowymi niezależnych państw narodowych, a wraz z upowszechnieniem się edukacji formalnej zyskują coraz większą akceptację. Pomiędzy Saharą a rzeką Zambezi, Angielski lub francuski jest szeroko rozumiany. Francuski jest językiem urzędowym w państwach, które wcześniej stanowiły francuską Afrykę Zachodnią i francuską Afrykę Równikową, a także na Madagaskarze (Malgaski jest również językiem urzędowym) i Demokratycznej Republice Konga., Podobnie angielski jest językiem urzędowym lub jest powszechnie używany w Stanach Zachodniej, Środkowej i Wschodniej Afryki, dawniej pod brytyjską administracją, a także jest językiem urzędowym w Liberii. Język portugalski jest używany oficjalnie i inaczej w krajach, w których wcześniej znajdowała się Portugalia. W Republice Południowej Afryki, angielski i Afrikaans (który rozwinął się z XVII-wiecznego holenderskiego przez potomków europejskich kolonistów, rdzennych ludów posługujących się językiem Khoisan oraz afrykańskich i azjatyckich niewolników) są jednymi z wielu języków urzędowych., Hindi, gudżarati, Urdu i inne języki subkontynentu indyjskiego są używane w społecznościach azjatyckich. W Afryce Zachodniej formy kreolskie (Krio) i pidgin są szeroko rozpowszechnione w nadmorskich miejscowościach o bardzo niejednorodnym składzie etnicznym. W południowej Afryce Fanagalo, mieszanka języka angielskiego i lokalnego języka Bantu (zwłaszcza Zulu), jest nadal używany w niektórych obszarach górniczych.

zdecydowana większość języków afrykańskich nie ma rodzimych form pisma. Kilka z nich zostało jednak przepisanych w XX wieku przez misjonarzy lingwistów, native speakerów i innych., Wiele języków afrykańskich (np. Suahili) od wieków pisane jest pismem arabskim. Najbardziej znanymi wyjątkami od arabskiego systemu pisma są Vai z Liberii i Sierra Leone, mama z Kamerunu oraz Tuaregowie i inne grupy berberyjskie z Południowej Sahary, którzy wymyślili własne skrypty.