Znaczenie „okrutnej i niezwykłej kary”

ósma poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych zabrania wymierzania „okrutnych i niezwykłych kar.- Praktycznie każda konstytucja stanowa ma również swój własny zakaz stosowania takich kar.

w skrócie, okrutna i niezwykła klauzula kar wymierza szczególną karę wobec społecznego zakazu nieludzkiego traktowania. Uniemożliwia to rządowi nałożenie kary, która jest albo barbarzyńska, albo zbyt surowa za popełnione przestępstwo.,

pochodzenie i wczesne stosowanie zakazu

angielska Deklaracja Praw z 1689 roku jest źródłem zakazu okrutnej i niezwykłej kary. Kiedy jednak deklaracja została wydana, dość makabryczna kara została wymierzona. Na przykład, dziesiątki przestępstw, w tym tak drobnych jak kradzież, były karane śmiercią., Przyjęcie przez Amerykę zakazu okrutnej i nietypowej kary miało miejsce w podobnym kontekście—ludzie, którzy napisali Konstytucję, byli świadomi surowych praktyk kolonialnych, takich jak wielokrotne zanurzanie przestępców o niskim poziomie pod wodą.

podczas gdy celem angielskich framerów było zakazanie okrutnych i okrutnych form kar, współcześni czytelnicy mogą się zastanawiać, w jaki sposób ówczesne kary uniknęły nagany pod wzniosłym zakazem. W Ameryce wiele kar przetrwało pod okrutną i niezwykłą klauzulą kar tylko dlatego, że od dawna były dopuszczalne., Sądy utrzymywały kary, takie jak pozbawienie praw wyborczych za pojedynki, biczowanie za nielegalny hazard i banicja za kradzież, ponieważ były to dopuszczalne praktyki angielskie (a więc Amerykańskie).

jednak amerykańskie sądy uznały niektóre kary historyczne z natury okrutne i niezwykłe. Przez wieki rządy na całym świecie wymierzały kary, takie jak ukrzyżowanie, palenie na stosie, łamanie na kole, ćwiartowanie oraz śruba i śruba., Podczas gdy Stany Zjednoczone praktykowały pewne mniejsze formy kary fizycznej nawet po ósmej poprawce, praktyki te ostatecznie ustały. Niemniej jednak więźniowie nadal twierdzą, czasami z powodzeniem, że szczególne warunki przekraczają granicę.

nowoczesne podejście: „ewoluujące standardy przyzwoitości”

praktyczne znaczenie słowa „okrutny i niezwykły” dręczyło sądy od pokoleń, ponieważ trudno sobie wyobrazić, że każda kara, bez względu na to, jak barbarzyńska, powinna być akceptowana po prostu dlatego, że jest „zwyczajna.,”Już w 1910 roku Sąd Najwyższy przyznał, że” to, co stanowi okrutną i niezwykłą karę, nie zostało dokładnie rozstrzygnięte.”(Weems V. United States, 217 U. S. 349 (1910).) Dziś sądy prawie wyczytały z nowelizacji termin „nietypowy”. Niektórzy sugerowali nawet, że słowo to zostało niechcący włączone do Angielskiej Karty praw w pierwszej kolejności. (Patrz, na przykład, Furman V. Georgia, 408 U. S. 238, 331( 1972) (Marshall, J., concurring).,)

W 1958 roku sędzia Earl Warren napisał, że klauzula „musi czerpać swoje znaczenie z ewoluujących standardów przyzwoitości, które wyznaczają postęp dojrzewającego społeczeństwa.”(Trop V. Dulles, 356 U. S. 86, 100-101 (1958).) Trybunał nadal podąża za zmieniającym się obecnie podejściem w zakresie norm.,

inne „nowoczesne” podejście: to, co było w porządku w 1790 roku, jest teraz w porządku

„Oryginaliści” opowiadają się za alternatywną metodą określania, czy kara jest okrutna i niezwykła. Zgodnie z tym poglądem niekonstytucyjne kary ograniczają się do tych, które były historycznie niedopuszczalne ze względu na wrodzoną brutalność. (John F. Stinneford, the Original Meaning of „Unusual”: the Eighth Amendment as a Bar to Cruel Innovation, 102 Nw.U. L. Rev. 1739 (2008).) Interpretowane ściśle, to podejście mniejszościowe pozwalało na stosowanie jakiejkolwiek kary, która obowiązywała jeszcze do 1790 roku. (Id.,)

ku przerażeniu oryginalistów, opinia publiczna ma kluczowe znaczenie w ocenie, czy kara jest okrutna i niezwykła w teście ewoluujących standardów. Sąd Najwyższy ocenia tę opinię po części, patrząc na legislatury i ławy przysięgłych. Na przykład sąd uznał, że kara śmierci jest niekonstytucyjną karą za przestępstwo gwałtu. (Coker V. Georgia, 433 U. S. 584 (1977).) Opierał swoją opinię w dużej mierze na tym, że tylko jedno z 50 państw zatwierdziło ten wyrok., Skupiła się również na niechęci ławników w tym stanie do nakładania kary śmierci za wyroki za gwałt. Podobnie, Sąd oparł się w dużej mierze na tendencji do zniesienia kary śmierci dla osób niepełnosprawnych intelektualnie i nieletnich . (Atkins V. Virginia, 536 U. S. 304 (2002); Roper V. Simmons, 543 U. S. 551 (2005).)

(Atkins, 536 U. S. at 122.,)

proporcjonalność kary: dopasowanie kary do przestępstwa

ewoluujące standardy podejścia przyglądają się nie tylko charakterowi kary w każdym przypadku, ale także czy pasuje ona do powagi przestępstwa. Sądy przyglądają się wyrokom dla innych przestępców w państwie, w którym doszło do przestępstwa, oraz wyrokom za to samo przestępstwo w innych państwach. Gdy poważniejsze przestępstwa skutkują mniejszą karą niż kara badana lub gdy inne państwa mniej surowo karą identycznego przestępstwa, sąd może stwierdzić, że kara nie pasuje do przestępstwa., Jednak kara nie jest niekonstytucyjna tylko dlatego, że jest surowa. Ósma poprawka zabrania jedynie rażąco wygórowanych kar.

gdy sąd stwierdzi, że dany wyrok jest nieproporcjonalny do popełnionego przestępstwa, wymierzy wyrok. Przykładem jest 36-letni wyrok za przepuszczenie serii złych czeków. (Faulkner V. State, 445 P. 2D 815 (Alaska 1968).), Ale Sąd Najwyższy USA orzekł kiedyś, że wyrok 25 lat do dożywocia za kradzież trzech kijów golfowych zgodnie z prawem stanu „trzy strajki” nie był niekonstytucyjny. (Ewing V. California, 538 U. S. 11 (2003).,) W rzeczy samej, zgodnie z ósmą poprawką, żaden szczególny okres lat więzienia nie jest zabroniony, podobnie jak kara śmierci z natury okrutna lub niezwykła.

Warunki więzienne

klauzula okrutnej i nietypowej kary dotyczy również warunków więziennych. Funkcjonariusze więzienia nie mogą pozbawiać więźniów ” podstawowych potrzeb życiowych, które obejmują odpowiednio odpowiednią żywność, odzież, schronienie, warunki sanitarne i niezbędną pomoc medyczną.”(Newman V. State of Alabama, 559 F. 2d 283 (5th Cir . 1977).) Nie mogą też „złośliwie i sadystycznie” używać siły do krzywdzenia więźniów. (Hudson v., McMillian, 503 U. S. 1 (1992).)