bezgraniczna Historia sztuki

wpływ reformacji protestanckiej

Reformacja była ruchem religijnym w XVI wieku, który doprowadził do podziału teologicznego między katolikami i protestantami.,

Reformacja protestancka i Sztuka

Reformacja protestancka była ruchem religijnym, który pojawił się w Europie Zachodniej w XVI wieku, który doprowadził do podziału teologicznego między rzymskimi katolikami i protestantami. Ruch ten doprowadził do rozłamu na linii północ-południe w Europie, w którym kraje północne stały się protestanckie, a kraje południowe-Katolickie., Teologia protestancka koncentrowała się na indywidualnej relacji między czcicielem a Bogiem, a zatem ruch artystyczny Reformacji koncentrował się na osobistej relacji jednostki z Bogiem. Znalazło to odzwierciedlenie w wielu zwykłych ludziach i codziennych scenach przedstawianych w sztuce.

Reformacja zapoczątkowała nową tradycję artystyczną, która podkreślała protestancki system wierzeń i drastycznie odbiegała od południowoeuropejskiej sztuki humanistycznej powstałej w okresie Wielkiego renesansu ., Sztuka Reformacji przyjmowała wartości protestanckie, choć ilość sztuki religijnej wytwarzanej w krajach protestanckich została znacznie zmniejszona (głównie dlatego, że ogromny patron sztuki—Kościół katolicki—nie był już aktywny w tych krajach). Zamiast tego wielu artystów w krajach protestanckich zróżnicowało się na świeckie formy sztuki, takie jak malarstwo historyczne, pejzaże, portrety i martwa natura.,

sztuka, która przedstawiała postacie religijne lub sceny, podążała za teologią protestancką, przedstawiając ludzi i historie dokładnie i jasno oraz podkreślając zbawienie przez łaskę Bożą, a nie przez osobiste czyny lub interwencję kościelnej biurokracji. Jest to bezpośredni wpływ jednej z głównych krytyki Kościoła katolickiego w okresie reformacji—że malarze tworzyli sceny biblijne, które odbiegały od ich prawdziwej historii, były trudne do zidentyfikowania i były ozdobione efektami malarskimi zamiast skupiać się na przesłaniu Teologicznym., Pod względem tematycznym rzadziej pojawiały się ikoniczne wizerunki Chrystusa i sceny z Męki Pańskiej, podobnie jak portrety świętych i duchowieństwa. Zamiast tego dominowały sceny narracyjne z Biblii i moralistyczne przedstawienia współczesnego życia.

Reformacja protestancka wykorzystała również popularność Drukarstwa w Europie Północnej. Druk pozwalał na masową produkcję obrazów i ich powszechną dostępność po niskich kosztach. Kościół protestancki był więc w stanie przekazać ludziom Swoją teologię za pomocą przenośnych, niedrogich mediów wizualnych ., Pozwoliło to na powszechną dostępność wizualnie perswazyjnych obrazów. Wraz z wielkim rozwojem rynku Grawerskiego i drukarskiego w Antwerpii w XVI wieku, publiczność otrzymała dostępne i niedrogie obrazy. Wielu artystów dostarczało rysunki wydawcom książek i druków.

Ikonoklazm i opór wobec bałwochwalstwa

wszystkie formy protestantyzmu wykazywały pewien stopień wrogości wobec obrazów religijnych, zwłaszcza rzeźb i dużych obrazów, uważając je za formy kultu bożków., Po pierwszych latach Reformacji, artyści z terenów protestanckich malowali znacznie mniej przedmiotów religijnych do publicznego wyświetlania, częściowo dlatego, że sztuka religijna od dawna kojarzyła się z Kościołem Katolickim. Mimo to podjęto świadome starania o opracowanie protestanckiej ikonografii obrazów biblijnych w ilustracjach książkowych i drukach. W okresie wczesnej Reformacji niektórzy artyści tworzyli obrazy dla kościołów, które przedstawiały przywódców Reformacji w sposób bardzo podobny do świętych katolickich., Później protestanci odwrócili się od wystawiania scen religijnych w kościołach, choć niektóre nadal były wystawiane w domach.

pojawiła się również reakcja na obrazy z mitologii klasycznej, drugi przejaw wysokiego renesansu w tym czasie. Doprowadziło to do powstania stylu bardziej bezpośrednio związanego z dokładnym portretowaniem współczesności. Na przykład uczta weselna Bruegla przedstawia flamandzko-chłopską kolację weselną w stodole., Nie odwołuje się do żadnych wydarzeń religijnych, historycznych czy klasycznych, a jedynie daje wgląd w codzienne życie Flamandzkiego chłopa.

Chłopskie wesele Bruegela: Chłopskie wesele Bruegaela to obraz, który oddaje tradycję artystyczną reformacji protestanckiej: koncentruje się na scenach z życia współczesnego, a nie na tematach religijnych lub klasycznych.

Reformacja protestancka wywołała wśród bardziej radykalnych ewangelistów falę ikonoklazmu, czyli niszczenia wyobrażeń religijnych., Przywódcy protestanccy, zwłaszcza Huldrych Zwingli i Jan Kalwin, aktywnie eliminowali wizerunki ze swoich kościołów i uważali zdecydowaną większość obrazów religijnych za bałwochwalcze—nawet zwykłe krzyże. Z drugiej strony Marcin Luter zachęcał do pokazywania ograniczonego zakresu obrazów religijnych w kościołach. W przeważającej części jednak Obrazoklazm reformacyjny doprowadził do zaniku religijnej sztuki figuratywnej w porównaniu z ilością świeckich dzieł, które się pojawiły.

Ikonoklazm: katolicki Ołtarz: ołtarz w kościele św., Katedra św. Marcina w Utrechcie została zaatakowana w protestanckim ikonoklazmie w 1572 roku. Ten retabulum stał się widoczny ponownie po renowacji w 1919 roku usunięto fałszywy MUR umieszczony przed nim.