Jodowane środki kontrastowe działania niepożądane

jodowane środki kontrastowe działania niepożądane, popularnie, ale błędnie określane jako alergie kontrastowe (Patrz Terminologia poniżej), są niezbyt częstą grupą objawów i objawów, o różnym stopniu nasilenia, które mogą wystąpić po podaniu tych leków.

reakcje typu anafilaktycznego na jodowane środki kontrastowe są rzadkie, co stanowi 0,6% przypadków, a tylko 0,04% uważa się za agresywne. Prawie wszystkie reakcje kontrastowe zagrażające życiu występują w ciągu 20 minut po wstrzyknięciu dożylnym 3.,

od czasu ich odkrycia we wczesnych latach radiologii, jodowane środki kontrastowe ewoluowały i stały się stopniowo bezpieczniejsze. W tym artykule omówiono działania niepożądane w oparciu o stosowanie niejonowych środków kontrastowych o niskiej osmoliczności, które są obecnie najnowocześniejszą opcją w radiologii. Ustalono, że środki te są bezpieczniejsze niż starsze wysoko osmolarne lub jonowe środki kontrastowe.,

Terminologia

chociaż reakcje te są powszechnie nazywane alergią kontrastową lub reakcjami alergicznymi, użycie słowa alergia jest nieprzydatne, ponieważ większość reakcji nie ma wpływu na układ odpornościowy, a zatem nie są prawdziwymi reakcjami alergicznymi. Rzeczywiście w większości przypadków, nie prawdziwe testy alergiczne kiedykolwiek występuje. Dlatego lepiej jest odnieść się do tych działań niepożądanych jako reakcje nadwrażliwości na media kontrastowe 6.,

DROGA PODANIA

działania niepożądane na środki kontrastowe są najczęściej obserwowane po donaczyniowym (dotętniczym / dożylnym) podaniu środków kontrastowych.

jednak inne drogi podawania środków kontrastowych mogą również rzadko powodować nadwrażliwość. Od wielu lat wiadomo, że po spożyciu środków kontrastowych niewielkie jego ilości mogą zostać wchłonięte z jelit, nawet jeśli jelito nie jest chore., Obecnie uważa się, że niewielkie ilości mogą zostać wchłonięte przez błonę śluzową, a zatem radiologiczne badanie kontrastowe dowolnej jamy ciała może skutkować działaniem niepożądanym.

rzeczywiście odnotowano to po ekspozycji podczas większości procedur fluoroskopowych, w tym lewatywy, histerosalpingografii, sialografii, artrogramów i badań dróg nerkowych 7.,

ryzyko

zwiększone ryzyko wystąpienia niepożądanego działania kontrastowego można zidentyfikować i ocenić poprzez zastosowanie form instytucjonalnych i wywiadów przed egzaminem:

• historia poprzedniej reakcji na środki kontrastowe zawierające jod
  • należy uzyskać szczegółowe informacje dotyczące poprzedniej reakcji i rozważyć alternatywne rozwiązania (np. badanie bez kontrastu, USG, MRI)
  • prawie 200x zwiększone ryzyko 8
• nadczynność tarczycy: ~3.,5x zwiększone ryzyko 8
• reakcja nadwrażliwości na środki kontrastowe zawierające jod w wywiadzie rodzinnym: ~14x zwiększone ryzyko 8
• choroby alergiczne, w tym astma 8
  • nie jest przeciwwskazaniem, chociaż pacjenci ci mają 6-10x większe ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji kontrastu 1,8
  • pamiętaj, że ryzyko ciężkich reakcji jest niewielkie (0,04% do 0.,OT być widoczne przy pierwszej ekspozycji u pacjenta
    • błędne jest założenie, że pacjenci, którzy nie byli wcześniej leczeni środkami kontrastowymi, nie mogą mieć reakcji
    • nawet anafilaksja była obserwowana u pacjentów bez udokumentowanej historii stosowania środków kontrastowych 6
  • mit 3: jednoczesne stosowanie interleukiny-2 zwiększa ryzyko reakcji mediów kontrastowych
    • nie ma na to solidnych dowodów 6

  profilaktyka

  profilaktyka za pomocą leków przeciwhistaminowych oraz zmiana zastosowanego materiału kontrastowego zawierającego jod mogą zmniejszyć występowanie nawracającej reakcji nadwrażliwości 8.,

  ostra reakcja kontrastu

  odpowiada reakcjom w ciągu 60 minut po dożylnym podaniu środków kontrastowych, które nie zawierają przeciwciał i nie są zależne od dawki. Są one określane jako idiosynkratyczne lub „pseudoalergiczne” reakcje i dzielą się na:

  • łagodne
    • objawy samoograniczające się, które zwykle ustępują bez określonego leczenia, np., nudności, wymioty, zaczerwienienie twarzy, świąd, łagodna pokrzywka i ból głowy
    • występują u ~3% pacjentów otrzymujących niejonowy i słabo osmolalny kontrast jodowany
    • leczenie: wystarczą środki podtrzymujące
  • umiarkowany: objawy, które są bardziej widoczne i wymagają pomocy medycznej w ramach konkretnego leczenia, np., zaznaczona pokrzywka, ciężkie wymioty, skurcz oskrzeli, obrzęk twarzy, obrzęk krtani i ataki wazowagalne
    • leczenie:
      • pokrzywka: w niektórych sytuacjach zaleca się stosowanie leków przeciwhistaminowych lub domięśniowej adrenaliny
      • skurcz oskrzeli: tlen powinien być oferowany przez maskę (6-10 litrów/min), agonistów beta-2 (np., w przypadku obniżenia ciśnienia tętniczego
  • ciężkie
    • reakcje, które zwykle stanowią postęp umiarkowanych objawów i są zagrażające życiu, np. zatrzymanie oddechu, zatrzymanie akcji serca, obrzęk płuc, drgawki i wstrząs hipowolemiczny
    • , szacuje się, że występują od 0, 04% do 0.,0004% pacjentów otrzymujących niejonowy i nisko osmolalny kontrast jodowany
    • ryzyko zgonu jest rzadkie, szacowane na 1:170 000
  • aktualne wytyczne RANZCR 1 dla ciężkich reakcji zalecają:
    • pozycjonowanie w pozycji leżącej
    • Ochrona dróg oddechowych w razie potrzeby i wysoki przepływ tlenu
    • im epinefryna 1:1000 0.,5 mL w udo
      • mniejsze dawki, jeśli u dzieci lub <25 kg (patrz lokalne wytyczne)
    • dodatkowe środki obejmują nebulizatory albuterolu, kortykosteroidy i nebulizowaną epinefrynę zgodnie z objawami

  opóźniona reakcja kontrastu

  reakcje zachodzące od jednej godziny do jednego tygodnia po podaniu kontrastu. Są to zwykle niezbyt ciężkie objawy skórne, takie jak wysypka grudkowo-grudkowa. Rzadziej obserwuje się również obrzęk naczynioruchowy, rumień i pokrzywkę. Rzadko zgłaszano również świnkę jodkową 5.