molowa pojemność cieplna gazów jednoatomowych
temperatura próbki substancji odzwierciedla średnią energię kinetyczną jej składowych cząstek (atomów lub cząsteczek) w stosunku do jej środka masy. Mechanika kwantowa przewiduje, że w temperaturze pokojowej i zwykłych ciśnieniach izolowany atom w gazie nie może przechowywać żadnej znaczącej ilości energii, z wyjątkiem energii kinetycznej., Dlatego, gdy pewna liczba n atomów gazu jednoatomowego otrzymuje wejściową ΔQ energii cieplnej, w pojemniku o stałej objętości, energia kinetyczna każdego atomu wzrośnie o ΔQ / N, niezależnie od masy atomu. Założenie to jest podstawą teorii gazów idealnych.
innymi słowy, teoria ta przewiduje, że molowa pojemność cieplna przy stałej objętości CV, m wszystkich gazów jednoatomowych będzie taka sama; konkretnie,
cV, m = 3/2r
Gdzie R jest stałą gazu idealnego, około 8,31446 J K K−1⋅mol−1 (co jest iloczynem stałej Boltzmanna kB i liczby Avogadro)., I rzeczywiście, wartości doświadczalne CV, m dla gazów szlachetnych hel, neon, argon, krypton i ksenon (przy 1 atm i 25 °C) wynoszą 12,5 J⋅K−1⋅mol−1, czyli 3/2R; mimo że ich masy atomowe wahają się od 4 do 131.
ta sama teoria przewiduje, że molowa pojemność cieplna gazu jednoatomowego przy stałym ciśnieniu będzie
cP , m = cV, m + R = 5/2r
dlatego ciepło właściwe (na jednostkę masy, a nie na mol) gazu jednoatomowego będzie odwrotnie proporcjonalne do jego (adimensionalnej) masy atomowej A., Jest to w przybliżeniu
CV = (12470 J⋅K−1 kg kg−1)/A CP = (20786 J⋅K−1⋅kg−1)/a
molowa pojemność cieplna gazów wielomodowych
wibracje atomów w cząsteczce zużywają część energii cieplnej, która w przeciwnym razie przyczyniłaby się do energia kinetyczna cząsteczki.
stopnie swobody
cząsteczka poliatomowa (składająca się z dwóch lub więcej połączonych ze sobą atomów) może magazynować energię cieplną w innych formach poza energią kinetyczną., Formy te obejmują obrót cząsteczki i drgania atomów w stosunku do jej środka masy.
te dodatkowe stopnie swobody przyczyniają się do molowej pojemności cieplnej substancji. Mianowicie, kiedy energia cieplna jest wtryskiwana do gazu z cząsteczkami poliatomowymi, tylko część z nich przechodzi w zwiększenie ich energii kinetycznej, a co za tym idzie temperatury; reszta przechodzi w inne stopnie swobody. Tak więc, aby osiągnąć ten sam wzrost temperatury, więcej energii cieplnej będzie musiało być dostarczone do mola tej substancji niż do mola gazu jednoatomowego., Substancje o dużej liczbie atomów na cząsteczkę, takie jak Oktan, mogą zatem mieć bardzo dużą pojemność cieplną na Mol, a jednocześnie stosunkowo małe ciepło właściwe(na jednostkę masy).
gdyby cząsteczka mogła być całkowicie opisana za pomocą mechaniki klasycznej, to twierdzenie o wyposażeniu energii może być wykorzystane do przewidzenia, że każdy stopień swobody miałby średnią energię w ilości 1 / 2kT, gdzie k jest stałą Boltzmanna, A T jest temperaturą. Jeśli liczba stopni swobody jest f, to każda cząsteczka będzie miała średnio całkowitą energię równą 1 / 2fkT., Wtedy molowa pojemność cieplna (przy stałej objętości) wynosiłaby
cV,M = 1/2fr
, Gdzie R jest stałą gazu idealnego. Zgodnie z relacją Mayera, molowa pojemność cieplna przy stałym ciśnieniu wynosiłaby
cP,m = cV,m + R = 1/2fr + R = 1/2(f + 2)R
zatem każdy dodatkowy stopień swobody przyczyni się 1/2R do molowej pojemności cieplnej gazu (zarówno cV, m,jak i cP,m).
tryby rotacyjne cząsteczki dwuatomowej
na przykład molowa pojemność cieplna azotu N
2 przy stałej objętości wynosi 20,6 J⋅K-1⋅mol-1 (przy 15 °C, 1 atm), czyli 2,49 R., Z teoretycznego równania cV, m = 1/2fr, wnioskuje się, że każda cząsteczka ma f = 5 stopni swobody. Okazuje się, że są to trzy stopnie wektora prędkości cząsteczki, plus dwa stopnie od jej obrotu wokół osi przez środek masy i prostopadle do linii dwóch atomów. Stopnie swobody wynikające z translacji i rotacji nazywane są sztywnymi stopniami swobody, ponieważ nie wiążą się one z żadną deformacją cząsteczki.
ze względu na te dwa dodatkowe stopnie swobody, molowa pojemność cieplna cV,m N
2 (20.,6 J⋅K-1⋅mol−1) jest większy niż hipotetyczny Gaz jednoatomowy (12,5 J⋅K-1⋅mol-1) o współczynnik 5/3.
zamrożone i aktywne stopnie wolnościedytuj
według mechaniki klasycznej dwuatomowa cząsteczka, taka jak azot, powinna mieć więcej stopni swobody wewnętrznej, odpowiadających wibracjom dwóch atomów, które rozciągają i kompresują wiązanie między nimi.,
dla celów termodynamicznych, każdy kierunek, w którym atom może niezależnie wibrować w stosunku do reszty cząsteczki wprowadza dwa stopnie swobody: jeden związany z energią potencjalną od zniekształcenia wiązań, a jeden dla energii kinetycznej ruchu atomu. W dwuatomowej cząsteczce, takiej jak N
2, istnieje tylko jeden kierunek drgań, a ruchy dwóch atomów muszą być przeciwne, ale równe; więc istnieją tylko dwa stopnie swobody wibracyjnej. To przyniosłoby f do 7, a cV, m do 3,5 R.,
powodem, dla którego drgania te nie absorbują oczekiwanej frakcji energii cieplnej jest mechanika kwantowa. Zgodnie z tą teorią energia zmagazynowana w każdym stopniu swobody musi wzrastać lub zmniejszać się tylko w określonych ilościach (kwanty). Dlatego, jeśli temperatura T układu nie jest wystarczająco wysoka, średnia energia, która byłaby dostępna dla niektórych teoretycznych stopni swobody (kT / f), może być mniejsza niż odpowiadająca jej minimalna kwant. Jeśli temperatura jest wystarczająco niska, może to dotyczyć praktycznie wszystkich cząsteczek., Następnie mówi się, że te stopnie wolności są „zamrożone”. Molowa pojemność cieplna gazu będzie wtedy określana tylko przez „aktywne” stopnie swobody — które dla większości cząsteczek mogą otrzymać wystarczającą ilość energii, aby pokonać ten próg kwantowy.
Stała objętość właściwa ciepła gazu dwuatomowego (wyidealizowanego)., Wraz ze wzrostem temperatury pojemność cieplna wynosi od 3 / 2R( tylko przekład) do 5/2R (przekład + obrót), wreszcie maksymalnie 7/2R (przekład + obrót + wibracje)
dla każdego stopnia swobody istnieje przybliżona temperatura krytyczna, w której „rozmraża” („odmraża”) i staje się aktywna, dzięki czemu jest w stanie utrzymać energię cieplną. Dla trzech translacyjnych stopni swobody cząsteczek w gazie, ta krytyczna temperatura jest bardzo mała, więc można założyć, że są zawsze aktywne., Dla rotacyjnych stopni swobody, temperatura rozmrażania wynosi zwykle kilkadziesiąt kelwinów (chociaż przy bardzo lekkiej cząsteczce, takiej jak wodór, poziomy energii obrotowej będą rozmieszczone tak szeroko, że obrotowa pojemność cieplna może nie całkowicie „odmrozić”, dopóki nie osiągną znacznie wyższych temperatur). Tryby wibracji dwuatomowych cząsteczek zazwyczaj zaczynają aktywować się tylko znacznie powyżej temperatury pokojowej.
w przypadku azotu rotacyjne stopnie swobody są w pełni aktywne już w temperaturze -173 °C (100 K, tylko 23 K powyżej temperatury wrzenia)., Z drugiej strony, tryby wibracji zaczynają działać dopiero około 350 K (77 °C), w związku z tym molowa pojemność cieplna cP, m jest prawie stała przy 29,1 J⋅K-1⋅mol−1 Od 100 K do około 300 °C. w mniej więcej tej temperaturze zaczyna gwałtownie wzrastać, a następnie ponownie zwalnia. Jest to 35,5 J⋅K-1⋅mol−1 w temperaturze 1500 °C, 36,9 w temperaturze 2500 °C i 37,5 w temperaturze 3500 °C. ostatnia wartość odpowiada prawie dokładnie przewidywanej wartości dla f = 7.
Stała objętość właściwa ciepła gazów dwuatomowych (gazów rzeczywistych) w zakresie od około 200 K do 2000 K., Ten zakres temperatur nie jest wystarczająco duży, aby uwzględnić oba przejścia kwantowe we wszystkich gazach. Zamiast tego, przy 200 K, wszystkie oprócz wodoru są w pełni wzbudzone obrotowo, więc wszystkie mają co najmniej 5/2R pojemności cieplnej. (Wodór jest już poniżej 5/2, ale będzie wymagał warunków kriogenicznych, aby nawet H2 spadł do 3 / 2R). Co więcej, tylko cięższe gazy w pełni osiągają 7/2R w najwyższej temperaturze, ze względu na stosunkowo mały odstęp energii wibracyjnej tych cząsteczek., HCl i H2 zaczynają dokonywać przejścia powyżej 500 K, ale nie osiągnęły go przez 1000 K, ponieważ ich odstępy poziomów energii wibracyjnej są zbyt szerokie, aby w pełni uczestniczyć w pojemności cieplnej, nawet w tej temperaturze.,
Poniżej znajduje się tabela niektórych stałych ciśnień molowych pojemności cieplnych cP,m różnych gazów dwuatomowych w temperaturze standardowej (25 °C = 298 K), w 500 °C i w 5000 °C, oraz pozornej liczby stopni swobody f* oszacowanej przez wzór f* = 2CP, m/R-2:
(*) w 59 C (temperatura wrzenia)
kwantowa przybliżenie oscylatora harmonicznego zakłada,że odstępy poziomów energetycznych trybów wibracyjnych są odwrotnie proporcjonalne do pierwiastka kwadratowego zredukowanej masy atomów tworzących cząsteczkę dwuatomową., Fakt ten wyjaśnia, dlaczego tryby wibracyjne cięższych cząsteczek, takich jak Br
2, są aktywne w niższych temperaturach. Molowa pojemność cieplna Br
2 w temperaturze pokojowej jest zgodna z f = 7 stopni swobody, maksimum dla cząsteczki dwuatomowej. Przy odpowiednio wysokich temperaturach wszystkie gazy dwuatomowe zbliżają się do tej wartości.,
tryby rotacyjne pojedynczych atomówedit
mechanika kwantowa wyjaśnia również, dlaczego ciepło właściwe gazów jednoatomowych jest dobrze przewidywane przez teorię gazu idealnego z założeniem, że każda cząsteczka jest masą punktową, która ma tylko F = 3 translacyjne stopnie swobody.
zgodnie z mechaniką klasyczną, ponieważ atomy mają niezerową wielkość, powinny mieć również trzy rotacyjne stopnie swobody, czyli w sumie f = 6. Podobnie, dwuatomowa cząsteczka azotu powinna mieć dodatkowy tryb rotacji, a mianowicie o linii dwóch atomów; a zatem również F = 6., W klasycznym ujęciu każdy z tych trybów powinien przechowywać równy udział energii cieplnej.
jednak zgodnie z mechaniką kwantową różnica energii pomiędzy dozwolonymi (skwantowanymi) Stanami obrotu jest odwrotnie proporcjonalna do momentu bezwładności wokół odpowiedniej osi obrotu. Ponieważ moment bezwładności pojedynczego atomu jest wyjątkowo mały, temperatura aktywacji dla jego trybów obrotowych jest niezwykle wysoka., To samo dotyczy momentu bezwładności cząsteczki dwuatomowej (lub liniowej wielatomowej) wokół osi międzywojądrowej, dlatego ten tryb rotacji nie jest w ogóle aktywny.
z drugiej strony elektrony i jądra mogą istnieć w Stanach wzbudzonych i w kilku wyjątkowych przypadkach mogą być aktywne nawet w temperaturze pokojowej, a nawet w temperaturze kriogenicznej.,
poliatomowe gazyedytuj
zbiór wszystkich możliwych sposobów infinitezymalnego wyparcia N atomów cząsteczki poliatomowego gazu jest przestrzenią liniową o wymiarze 3n, ponieważ każdy atom może być niezależnie przesunięty w każdym z trzech ortogonalnych kierunków osi. Jednak niektóre trzy z tych wymiarów są po prostu translacją cząsteczki przez wektor przemieszczenia infinitezymalnego, a inne są po prostu sztywnymi obrotami jej o infinitezymalny kąt wokół pewnej osi. Jeszcze inne mogą odpowiadać względnemu obrotowi dwóch części cząsteczki o jednym wiązaniu, które je łączy.,
niezależne tryby deformacji—liniowo niezależne sposoby deformacji cząsteczki, które obciążają jej wiązania—to tylko pozostałe wymiary tej przestrzeni. Podobnie jak w przypadku cząsteczek dwuatomowych, każdy z tych trybów deformacji liczy się jako dwa wibracyjne stopnie swobody dla celów magazynowania energii: jeden dla energii potencjalnej zmagazynowanej w napiętych wiązaniach i jeden dla dodatkowej energii kinetycznej atomów, gdy wibrują wokół reszty konfiguracji cząsteczki.,W szczególności, jeśli cząsteczka jest liniowa (ze wszystkimi atomami na linii prostej), to ma tylko dwa nietrywialne tryby obrotu, ponieważ obrót wokół własnej osi nie przesuwa żadnego atomu. Dlatego ma rzeczywiste tryby deformacji 3N – 5. Liczba stopni swobody magazynowania energii wynosi wtedy f = 3 + 2 + 2(3n − 5) = 6n-5.
na przykład liniowa cząsteczka podtlenku azotu N≡N=O (Z N = 3) ma 3N − 5 = 4 niezależne tryby deformacji infintesimalnej. Dwa z nich można opisać jako rozciąganie jednego z wiązań, podczas gdy drugi zachowuje swoją normalną długość., Pozostałe dwa można zidentyfikować, które cząsteczka wygina się w atomie Centralnym, w dwóch kierunkach, które są ortogonalne do jego osi. W każdym trybie należy założyć, że atomy zostają przesunięte tak, że środek masy pozostaje nieruchomy i nie ma obrotu. Cząsteczka ma wówczas f = 6N-5 = 13 całkowitych stopni swobody magazynowania energii (3 translacyjne, 2 obrotowe, 8 wibracyjne). Przy wystarczająco wysokiej temperaturze jego molowa pojemność cieplna powinna wynosić cP , m = 7,5 R = 62,63 J⋅K-1⋅mol-1. Dla cyjanogenu N≡C-C≡N i acetylenu H-C≡C-H (n = 4) ta sama analiza daje f = 19 i przewiduje cP,m = 10.,5 R = 87,3 J⋅K-1⋅mol-1.
cząsteczka O N atomach, która jest sztywna i nie liniowa, ma 3 tryby translacji i 3 trywialne tryby rotacji, stąd tylko 3N-6 trybów deformacji. Ma zatem f = 3 + 3 + 2(3n-6) = 6N-6-absorbujące energię stopnie swobody (o jeden mniej niż liniowa cząsteczka o tej samej liczbie atomów). Woda H
2O (n = 3) jest wygięta w stanie nie napiętym, dlatego przewiduje się, że ma f = 12 stopni swobody. Metan CH
4 (n = 5) jest trójwymiarowy, a wzór przewiduje f = 24.,
Etan H
3C−CH
3 (n = 8) ma 4 stopnie swobody obrotu: dwa o osiach prostopadłych do wiązania centralnego, a dwa kolejne, ponieważ każda grupa metylowa może obracać się niezależnie o to wiązanie, z znikomym oporem. Dlatego liczba niezależnych trybów deformacji wynosi 3n-7, co daje f = 3 + 4 + 2(3n-7) = 6n-7 = 41.,jak eksperymentalne molowe pojemności cieplne przy stałym ciśnieniu cP,m powyższych gazów poliatomowych w temperaturze standardowej (25 °C = 298 K), w 500 °C i w 5000 °C, oraz pozorna liczba stopni swobody f* szacowana przez wzór f* = 2CP, m/R − 2:
(*) przy 3000C
ciepło właściwe ciał stałychedit
bezwymiarowa pojemność cieplna podzielona przez trzy, jako funkcja temperatury zgodnie z przewidywaniami modelu Debye ' a i wcześniejszego modelu Einsteina., Oś pozioma jest temperaturą podzieloną przez temperaturę Debye ' a. Należy zauważyć, że zgodnie z oczekiwaniami, bezwymiarowa pojemność cieplna wynosi zero przy zerze absolutnym i wzrasta do wartości trzech, gdy temperatura staje się znacznie większa niż temperatura Debye ' a. Czerwona linia odpowiada klasycznej granicy prawa Dulonga-Petita
w większości ciał stałych (ale nie wszystkich) cząsteczki mają stałą średnią pozycję i orientację, a zatem jedynymi dostępnymi stopniami swobody są drgania atomów., W ten sposób ciepło właściwe jest proporcjonalne do liczby atomów (nie cząsteczek) na jednostkę masy, co jest prawem Dulonga–Petita. Inne wkłady mogą pochodzić z magnetycznych stopni swobody w ciałach stałych, ale rzadko mają one znaczący wkład. a elektronika ponieważ każdy atom ciała stałego przyczynia się do jednego niezależnego trybu drgań, liczba stopni swobody w atomach N wynosi 6n. dlatego oczekuje się, że pojemność cieplna próbki substancji stałej wyniesie 3RNa, lub (24,94 J/K)Na, gdzie Na jest liczbą moli atomów w próbce, a nie cząsteczek., Mówiąc inaczej, oczekuje się, że atom-molowa pojemność cieplna substancji stałej wynosi 3R = 24,94 J⋅K-1⋅mol−1, Gdzie „amol” oznacza ilość ciała stałego, która zawiera liczbę atomów Avogadro.
wynika z tego, że w cząsteczkowych ciałach stałych pojemność cieplna NA mol cząsteczek będzie zwykle zbliżona do 3nR, gdzie n to liczba atomów na cząsteczkę.
tak więc n atomów ciała stałego powinno w zasadzie przechowywać dwa razy więcej energii niż n atomów gazu jednoatomowego., Jednym ze sposobów patrzenia na ten wynik jest obserwacja, że gaz monoatomowy może magazynować energię tylko jako energię kinetyczną atomów, podczas gdy ciało stałe może magazynować ją również jako energię potencjalną wiązań napiętych przez wibracje. ATOM-molowa pojemność cieplna gazu poliatomowego zbliża się do ciała stałego, ponieważ zwiększa się liczba atomów na cząsteczkę.
podobnie jak w przypadku gazów f, niektóre tryby wibracji zostaną „zamrożone” w niskich temperaturach, zwłaszcza w ciałach stałych o lekkich i ściśle związanych atomach, powodując, że pojemność cieplna atom-molowy jest mniejsza niż ta teoretyczna granica., Rzeczywiście, ATOM molowy (lub specyficzna) pojemność cieplna substancji stałej zmierza do zera, ponieważ temperatura zbliża się do zera bezwzględnego.
Dulong–Petit lawEdit
zgodnie z przewidywaniami powyższej analizy, pojemność cieplna NA mol atomów, a nie na mol cząsteczek, jest niezwykle stała dla wszystkich substancji stałych w wysokich temperaturach. Związek ten został zauważony empirycznie w 1819 roku i nazywa się prawem Dulonga-Petita, od jego dwóch odkrywców. Odkrycie to było ważnym argumentem na poparcie atomowej teorii materii.,
rzeczywiście, dla stałych metalowych pierwiastków chemicznych w temperaturze pokojowej, ATOM-molowe pojemności cieplne wahają się od około 2,8 R do 3,4 R. Duże wyjątki na dolnym końcu obejmują ciała stałe składające się ze stosunkowo małych mas, ściśle związanych atomów, takich jak Beryl (2,0 R, tylko 66% Wartości Teoretycznej) i diament (0,735 R, tylko 24%). Warunki te implikują większe kwantowe odstępy energii wibracyjnej, dlatego wiele trybów wibracyjnych jest „zamrożonych” w temperaturze pokojowej. Lód wodny w pobliżu temperatury topnienia również ma anomalnie niską pojemność cieplną na atom (1,5 R, tylko 50% wartości teoretycznej).,
na wyższym końcu możliwych pojemności cieplnej, pojemność cieplna może przekraczać r o skromne ilości, ze względu na udział drgań anharmonicznych w ciałach stałych, a czasami skromny udział elektronów przewodzących w metalach. Nie są to stopnie swobody traktowane w teoriach Einsteina czy Debye ' a.
ciepło właściwe pierwiastków stałychedytuj
ponieważ gęstość nasypowa stałego pierwiastka chemicznego jest silnie związana z jego masą molową, istnieje zauważalna odwrotna korelacja między gęstością ciała stałego a jego objętością cieplną na masę., Wynika to z bardzo przybliżonej tendencji atomów większości pierwiastków do tego samego rozmiaru, pomimo znacznie szerszych różnic gęstości i masy atomowej. Te dwa czynniki (stałość objętości atomowej i stałość pojemności cieplnej właściwej mola) powodują dobrą korelację między objętością dowolnego stałego pierwiastka chemicznego a jego całkowitą pojemnością cieplną.
innym sposobem stwierdzenia tego jest to ,że objętościowa pojemność cieplna (objętościowa pojemność cieplna) elementów stałych jest w przybliżeniu stała., Objętość molowa pierwiastków stałych jest bardzo z grubsza stała, a także (jeszcze bardziej niezawodnie) molowa pojemność cieplna większości substancji stałych. Te dwa czynniki determinują objętościową pojemność cieplną, która jako własność masowa może być uderzająca w konsystencję. Na przykład, pierwiastek Uran jest metalem, który ma gęstość prawie 36 razy większą niż metal lit, ale objętość ciepła właściwego uranu w przeliczeniu na objętość (tj. na daną objętość metalu) jest tylko 18% większa niż lit.,
jednak średnia objętość atomowa w elementach stałych nie jest całkiem stała, więc istnieją odchylenia od tej zasady. Na przykład arsen, który jest tylko o 14,5% mniej gęsty niż antymon, ma prawie 59% większą pojemność cieplną właściwą w przeliczeniu na masę. Innymi słowy; chociaż sztabka arsenu jest tylko o 17% większa niż sztabka antymonu o tej samej masie, pochłania o 59% więcej ciepła dla danego wzrostu temperatury., Stosunek pojemności cieplnej obu substancji ściśle odpowiada stosunkom ich objętości molowych( stosunek liczby atomów w tej samej objętości każdej substancji); odejście od korelacji do objętości prostych, w tym przypadku, wynika z lżejszych atomów arsenu, które są znacznie ściślej upakowane niż Atomy antymonu, zamiast podobnej wielkości. Innymi słowy, Atomy o podobnej wielkości spowodowałyby, że mol arsenu byłby o 63% większy niż mol antymonu, o odpowiednio niższej gęstości, pozwalając jego objętości na dokładniejsze odzwierciedlenie jego pojemności cieplnej.,
wpływ zanieczyszczeń
czasami małe stężenia zanieczyszczeń mogą znacznie wpływać na ciepło właściwe, na przykład w półprzewodnikowych stopach ferromagnetycznych.
ciepło właściwe cieczy
ogólna teoria pojemności cieplnej cieczy nie została jeszcze osiągnięta i jest nadal aktywnym obszarem badań. Długo uważano, że teoria fononów nie jest w stanie wyjaśnić pojemności cieplnej cieczy, ponieważ ciecze utrzymują tylko podłużne, ale nie poprzeczne fonony, które w ciałach stałych odpowiadają za 2/3 pojemności cieplnej., Jednak eksperymenty brillouina z neutronami i promieniami rentgenowskimi, potwierdzające intuicję Jakowa Frenkela, wykazały, że fonony poprzeczne istnieją w cieczach, choć ograniczone do częstotliwości powyżej progu zwanego częstotliwością Frenkela. Ponieważ większość energii jest zawarta w tych trybach wysokiej częstotliwości, prosta modyfikacja modelu Debye ' a jest wystarczająca, aby uzyskać dobre przybliżenie do eksperymentalnych pojemności cieplnej prostych cieczy.,
ze względu na wysokie Energie wiązania kryształów, efekty zamrażania w trybie wibracyjnym są obserwowane w ciałach stałych częściej niż w cieczach: na przykład pojemność cieplna ciekłej wody jest dwukrotnie większa niż lodu w pobliżu tej samej temperatury i jest ponownie zbliżona do 3R na mol atomów teoretycznego maksimum Dulong–Petit.
materiały amorficzne można uznać za rodzaj cieczy w temperaturach powyżej temperatury zeszklenia. Poniżej temperatury zeszklenia amorficzne materiały są w postaci stałej (szklisty)stan., Ciepło właściwe ma charakterystyczne nieciągłości w temperaturze zeszklenia, które są spowodowane brakiem w stanie szklistym perkolacji klastrów wykonanych z zerwanych wiązań (konfiguracje), które są obecne tylko w fazie ciekłej. Powyżej temperatury zeszklenia perkolacyjne klastry utworzone przez zerwane wiązania umożliwiają bardziej dyskietkową strukturę, a tym samym większy stopień swobody dla ruchu atomowego, co skutkuje większą pojemnością cieplną cieczy., Poniżej temperatury zeszklenia nie ma rozszerzonych klastrów zerwanych wiązań, a pojemność cieplna jest mniejsza, ponieważ półprzewodnikowa (szklista) struktura amorficznego materiału jest bardziej sztywna.Nieciągłości w pojemności cieplnej są zwykle używane do wykrywania temperatury zeszklenia, w którym przechłodzona ciecz przekształca się w szkło.
efekt wiązań wodorowychedytuj
polarne cząsteczki zawierające Wodór, takie jak etanol, amoniak i woda, mają silne, międzycząsteczkowe wiązania wodorowe w fazie ciekłej., Wiązania te zapewniają inne miejsce, w którym ciepło może być magazynowane jako potencjalna energia wibracji, nawet w stosunkowo niskich temperaturach. Wiązania wodorowe uzasadniają fakt, że ciekła woda magazynuje prawie teoretyczną granicę 3R na mol atomów, nawet w stosunkowo niskich temperaturach (tj. w pobliżu punktu zamarzania wody).
Dodaj komentarz