widziałem najsilniejszego człowieka na Festiwalu Filmowym w Sundance i uznałem, że jest to dobrze spreparowana, wielopłaszczyznowa krytyka na temat przepaści ekonomicznej, która psuje się w amerykańskich miastach, takich jak Miami, Fla.
opowiada tę historię w dużej mierze dzięki swojemu bohaterowi, Beefowi, niezaprzeczalnie silnemu człowiekowi na zewnątrz, który toczy wewnętrzną walkę z jego niepewnością.
Najsilniejszy człowiek osiąga swój wyczyn, opowiadając te historie bez bicia cię po głowie., W filmie brakuje odrobiny ostrej retoryki i dialogu na te ważne tematy, które, choć bez wątpienia kuszące do wstawienia, mogłyby skazać film na zapas kaznodziejskich, zbyt fajnych dla szkoły filmów, które nie okazują się zbyt mądre, poza tym, jak mądry jest pisarz.
debiutanckie występy aktorskie Roberta Lorie (Beef) i Freddiego Wonga (Jimmy Woon) wydają się być trafne w ton i estetykę, do których dążył reżyser Kenny Riches. A partytura i zdjęcia są znakomite.,
film przedstawia Miami nie mniej piękne niż błyszczące reklamy magazynu przedstawiające luksusowe mieszkania na South Beach, ale takie, które są o wiele bardziej realne. Jest, jak pokazuje Najsilniejszy człowiek, zakątek tego pozłacanego miasta na plaży, gdzie prawdziwi ludzie walczą o życie w cieniu ogromnego bogactwa i przywilejów. A w przypadku Beef ' a, koleś chce po prostu jeździć na swoim ukochanym brązowym rowerze BMX.,
Jeśli nie metafora walki Beef 'a z jego wewnętrznymi demonami, rower i wysokie IQ beef' a mogą być symbolami ilustrującymi potrzebę prostych przyjemności-śmiem twierdzić dziecięcych przyjemności-w świecie, który może być zbyt skoncentrowany na materialnych rzeczach, takich jak gromadzenie kolekcji sztuki i męczenie się nad umieszczeniem obrazu.
film zawiera kilka chwil bliskich dialogów, które, jak dla mnie, przydałyby się do wykonania poprawek. Ta szorstka krawędź nie jest jednak definitywną cechą filmu.,
W końcu „The Strongest Man” przypomina mi niektóre filmy Wesa Andersona, które choć prawdopodobnie nie spełniają hollywoodzkich standardów narracyjnych, są jednak piękną, emocjonalną i rozrywkową jazdą.
Dodaj komentarz