sukces militarny
w 1845 roku Taylor zyskał na znaczeniu jako „indiański myśliwiec” w walce narodu z rdzennymi Amerykanami w dzisiejszym Wisconsin, Minnesocie, Mississippi, Oklahomie, Kansas, Luizjanie, Arkansas, Florydzie i Teksasie. Choć walczył z rdzennymi Amerykanami, chciał również chronić ich ziemie przed białymi osadnikami i uważał, że silna obecność wojskowa jest rozwiązaniem koegzystencji.
Taylor zyskał przydomek „Old Rough and Ready” ze względu na otwartość na dzielenie się trudami służby polowej ze swoimi żołnierzami., Zyskał status bohatera narodowego podczas wojny meksykańskiej, kiedy wygrał znaczące bitwy pod Monterrey i Buena Vista. Zwolennicy uznali go za kandydata na prezydenta.
kandydat Partii Wigów i prezydentura
choć Taylor był członkiem Partii Wigów, identyfikował się bardziej jako niezależny lub nacjonalista. Apelował do mieszkańców Północy o długą historię wojskową i był popularny wśród mieszkańców Południa za posiadanie niewolników. Partia Wigów pozycjonowała go jako bohatera wojennego, platformę, która pozwoliła mu na większą swobodę, jeśli chodzi o pomijanie kontrowersyjnych kwestii.,
w listopadzie 1848 roku Taylor wygrał wybory i został dwunastym prezydentem kraju, zastępując prezydenta Jamesa K. Polka. Taylor w niewielkim stopniu pokonał Partię Demokratyczną, kierowaną przez Lewisa Cassa z Michigan, oraz partię wolnej ziemi, kierowaną przez byłego prezydenta Martina Van Burena. Rzucony w środek debaty o niewolnictwie, Taylor przyjął anty-niewolnicze skośne. Nakłaniał mieszkańców Kalifornii i Nowego Meksyku do napisania konstytucji i ubiegania się o status państwa, wiedząc, że obaj prawdopodobnie sprzeciwią się niewolnictwu. Miał rację w swoich założeniach, a czyniąc to, rozgniewał Południowców, którzy postrzegali jego działania jako zdradę.,
w lutym 1850 roku gorąca sesja Taylora z przywódcami południa doprowadziła do ich groźby secesji. Aby ośmieszyć ich wysiłki, Taylor powiedział im, że ci ” wzięci w bunt przeciwko Unii, powieszą go … z mniejszą niechęcią niż powiesił dezerterów i szpiegów w Meksyku.”
śmierć
Po zaledwie 16 miesiącach urzędowania, Taylor zmarł 9 lipca 1850 roku, po narzekaniu na silne bóle brzucha pięć dni wcześniej. Lekarze zdiagnozowali u niego chorobę żołądkowo-jelitową znaną wówczas jako ” cholera morbus., Wiceprezydent Millard Fillmore zastąpił go po jego śmierci. Choć podczas jego kadencji Taylor czynił wysiłki w celu rozwiązania kwestii niewolnictwa narodu, jego krótka sesja w biurze prezydenckim nie mógł zapobiec zbliżającej się wojny domowej.
Dodaj komentarz