Inhibitory pompy protonowej (PPI)

pytania i odpowiedzi na temat PPI

pytanie Jakie są różnice między inhibitorami pompy protonowej? Czy wszystkie mają ten sam profil skutków ubocznych? Jeśli doświadczam skutków ubocznych z jednego, czy doświadczam tych samych efektów, jeśli spróbuję innego? Odpowiedź

przez: J. Patrick Waring, MD, gastroenterolog w Digestive Healthcare of Georgia, Piedmont Hospital, Atlanta, GA

inhibitory pompy protonowej (PPIS) są najczęściej przepisywane klasy leków w leczeniu zgagi i zaburzeń związanych z kwasem., Ich działanie polega na blokowaniu miejsca produkcji kwasu w komórce ciemieniowej żołądka.

ponieważ istnieją miliony komórek ciemieniowych, które stale się rozmnażają, całkowite zahamowanie produkcji kwasu żołądkowego jest praktycznie niemożliwe. To prawdopodobnie wyjaśnia ogromne bezpieczeństwo tych leków.

jednak mogą wystąpić działania niepożądane, a u niektórych osób istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych(patrz poniżej).

istnieje wiele PPI dostępnych w Stanach Zjednoczonych, a kolejne są w fazie rozwoju. Leki są strukturalnie i chemicznie podobne., Istnieje stosunkowo niewiele porównań tych leków ze sobą.

wszystkie leki leczą zapalenie przełyku u 90-94% pacjentów. Nie ma znaczących różnic w ogólnym gojeniu i poprawie objawów między lekami.

Omeprazol (Prilosec) i lanzoprazol (Prevacid) są dostępne najdłużej i dlatego są najbardziej znane lekarzom i pacjentom. Omeprazol i lanzoprazol są teraz dostępne bez recepty.,

podczas gdy nowsze leki, rabeprazol (Aciphex) i pantoprazol (Protonix) mają dane sugerują lepsze tłumienie kwasu żołądkowego w porównaniu do omeprazolu, nie ma dowodów, że różnice są klinicznie ważne. Rabeprazol i pantoprazol są mniejsze i mogą być lepsze u pacjentów, którzy mają problemy z połykaniem kapsułek. Pantoprazol jest sprzedawany jako tańszy i może być lepszy dla pacjentów płacących za własne leki.

Esomeprazol (Nexium), nowy i bardzo silny PPI, został zatwierdzony przez Amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA) w 2001 roku., Zegerid jest połączeniem omeprazolu i wodorowęglanu sodu.

Dekslansoprazol (Dexilant) został zatwierdzony przez FDA w 2009 roku. Dexilant był pierwotnie znany jako Kapidex.

informacje na temat działań niepożądanych z badań, w których PPI porównuje się z placebo, pokazują, że najczęstszymi działaniami niepożądanymi są bóle głowy, bóle brzucha, wzdęcia, biegunka i nudności. Występują u 1-2% pacjentów otrzymujących PPIs.

Co ciekawe, częstość występowania tych działań niepożądanych jest taka sama jak w przypadku pacjentów przyjmujących placebo., Trudno jest porównać profile skutków ubocznych między lekami, ale nie ma powodu, aby sądzić, że istnieją znaczące różnice.

nie ma danych naukowych, które wskazywałyby lekarzom, jak radzić sobie ze stosunkowo nielicznymi pacjentami, którzy mają skutki uboczne jednego z PPIs. Jednak prawie wszyscy lekarze mieli doświadczenie w przechodzeniu z jednego PPI na drugi z powodzeniem.

Jeśli masz skutki uboczne z PPI, niekoniecznie pojawią się te same skutki uboczne, jeśli przełączysz się na inny PPI. Omówić tę opcję z lekarzem., Jedynym wyjątkiem mogą być niezwykle rzadkie przypadki ciężkich reakcji alergicznych.

dodatkowe informacje dotyczące bezpieczeństwa

źródło: U. S. Food and Drug Administration (FDA). Dostęp 31/01/2012

• inhibitory pompy protonowej są skuteczne w leczeniu różnych zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Nie należy przerywać przyjmowania inhibitora pompy protonowej, chyba że zaleci to lekarz prowadzący.
• należy pamiętać, że w niektórych badaniach u pacjentów stosujących inhibitory pompy protonowej zgłaszano zwiększone ryzyko złamań stawu biodrowego, nadgarstka i kręgosłupa., Największe zwiększone ryzyko złamań stwierdzono u pacjentów, którzy otrzymują duże dawki tych leków lub stosują je dłużej (rok lub dłużej).
• Przeczytaj i postępuj zgodnie ze wskazówkami na etykiecie OTC Drug Facts, rozważając zastosowanie inhibitorów pompy protonowej OTC.
• należy pamiętać, że inhibitory pompy protonowej OTC powinny być stosowane tylko zgodnie z zaleceniami przez 14 dni w leczeniu częstej zgagi. Jeśli zgaga nadal występuje, należy porozmawiać z lekarzem. Nie należy stosować więcej niż trzech 14-dniowych kursów leczenia w ciągu jednego roku.,
• należy porozmawiać z lekarzem o wszelkich problemach związanych ze stosowaniem inhibitorów pompy protonowej.

długoterminowe badanie bezpieczeństwa terapii PPI: czy istnieje zwiększone ryzyko złamania szyjki kości udowej?

badanie opublikowane w JAMA (2006;296:2947-2953) zostało przeprowadzone w celu ustalenia, czy istnieje związek między długotrwałym leczeniem inhibitorem pompy protonowej (PPI) a ryzykiem złamania szyjki kości udowej. W badaniu stwierdzono, że długotrwałe leczenie PPI, szczególnie w dużych dawkach, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem złamania szyjki kości udowej.,

pytanie
Co to badanie oznacza dla osób, które korzystają z PPI?

Answer
By: J. Patrick Waring, MD, a gastroenterolog at Digestive Healthcare of Georgia, Piedmont Hospital, Atlanta, GA
wielu pacjentów było zaniepokojonych ostatnio doniesieniami o 44% wzroście ryzyka złamania szyjki kości udowej, jeśli przyjmują inhibitor pompy protonowej (PPI). Obecnie dostępne PPIs obejmują:

jest to najnowszy z serii artykułów, które zakwestionowały bezpieczeństwo tych potężnych, szeroko stosowanych leków. Na całym świecie PPI są dostępne od ponad 20 lat.,

w latach 80. pojawiły się obawy, że Głębokie zmniejszenie produkcji kwasu żołądkowego może prowadzić do innych problemów zdrowotnych, takich jak poważne infekcje, słabe wchłanianie witamin i minerałów, nawet raka przewodu pokarmowego. Jednak w połowie lat 90., W Oparciu w dużej mierze o anegdotyczne doświadczenia, stało się jasne, że PPI są wyjątkowo bezpieczne.

formalne badania dotyczące stosowania PPIs u setek pacjentów nie wykazały praktycznie żadnych długoterminowych skutków ubocznych. W rezultacie opracowano nowe PPI, PPI stały się generyczne i ostatecznie dostępne bez recepty bez recepty., To był wielki postęp w naszej zdolności do leczenia milionów pacjentów na całym świecie, którzy mają choroby kwasowo-trawienne.

w ciągu ostatnich kilku lat naukowcy byli w stanie ocenić skutki uboczne i powikłania leków za pomocą dużych baz danych milionów pacjentów.

ostatni raport w Journal of the American Medical Association (JAMA) przejrzał dokumentację medyczną ponad 9 milionów ludzi w Wielkiej Brytanii. Udało im się zidentyfikować ponad 13 000 osób ze złamaniem szyjki kości udowej i porównać je z ponad 135 000 osób, które nie miały złamania szyjki kości udowej., Okazało się, że stosowanie PPI przez ponad 1 rok zwiększyło ryzyko złamania szyjki kości udowej o 44%. Stwierdzono również, że ryzyko zwiększa się jeszcze bardziej, jeśli pacjenci przyjmowali PPI przez dłuższy okres czasu lub w większych dawkach. Jest to prawdopodobnie spowodowane zaburzeniami wchłaniania wapnia, gdy w żołądku jest mniej kwasu.

teraz należy wspomnieć, że pacjenci ze złamaniami szyjki kości udowej w tym badaniu częściej byli palaczami papierosów, chudymi, diabetykami, alkoholikami, mieli udar, mieli demencję lub mieli wcześniejsze złamania kości.,

takie badania mówią o ryzyku NA pacjenta-rok obserwacji. Na przykład, jeśli obserwuje się 100 pacjentów przez 10 lat, to jest 1000 pacjento-lat obserwacji. Badanie to sugeruje, że ryzyko złamania szyjki kości udowej, które jest szczególnie związane ze stosowaniem PPI, wynosi około 2 na 1000 pacjento-lat.

w ciągu ostatnich kilku lat pojawiły się inne doniesienia o możliwym ryzyku zapalenia płuc i zakażeń okrężnicy bakterią zwaną clostridium difficile u pacjentów przyjmujących PPIs., Ponownie artykuły te przyjrzały się dokumentacji medycznej setek tysięcy pacjentów i stwierdziły niewielkie zwiększone ryzyko u pacjentów stosujących PPIs. Ponadto, podobnie jak w badaniu złamania szyjki kości udowej, inne choroby medyczne, takie jak cukrzyca, choroby serca i płuc, były również ważnymi czynnikami ryzyka.

kanadyjska grupa zadaniowa ds. profilaktycznej opieki zdrowotnej opublikowała niedawno zalecenia dotyczące zapobiegania osteoporozie u kobiet., Wymienia główne czynniki ryzyka, takie jak zaawansowany wiek, osteoporoza w wywiadzie rodzinnym, wczesna menopauza, skłonność do upadku i drobne czynniki ryzyka, takie jak szczupłość, palenie tytoniu, nadmiar alkoholu lub spożycie kofeiny. Możemy się dowiedzieć, że długoterminowe stosowanie PPI będzie uważane za niewielki czynnik ryzyka.

Jeśli musisz wziąć PPI, powinieneś porozmawiać z lekarzem o ryzyku wystąpienia osteoporozy. Jeśli u pacjenta występują inne czynniki ryzyka, może być konieczne wykonanie testu gęstości kości. Może po prostu trzeba podjąć więcej ćwiczeń lub przyjmować suplementy wapnia. Być może trzeba wziąć jeden z wielu doskonałych leków na osteoporozę.,

prawdopodobnie życzeniem było, aby długotrwałe stosowanie PPIs było całkowicie bezpieczne. Podobnie jak większość leków, istnieją skutki uboczne i powikłania. Na szczęście ogólne ryzyko długotrwałego stosowania PPI nadal wydaje się być stosunkowo niewielkie.

zdrowy rozsądek mówi, że jeśli nie musisz brać PPI, powinieneś porozmawiać z lekarzem o jego przerwaniu. Istnieje wiele osób przyjmujących PPIs, które mogą używać mniej silnych leków. Jednak większość ludzi, którzy muszą wziąć PPI powinny być w stanie bezpiecznie kontynuować go bez obawy o poważne powikłania.,