termin ważności: 1 dzień (RT).
zwykle wymagana dawka: od 1 do 5 mg/h
stan padaczkowy: od 0,1 do 0,35 mg/kg masy ciała, a następnie infuzja ciągła: od 0,05 do 1,08 mg/kg masy ciała (możliwe do 2? Na podstawie EEG).
pacjent z mechanicznym respiratorem: Zwykle 0,05 do 0,2 mg/kg mc./h W celu uspokojenia.
——————————————————————————–
farmakokinetyka
aktywność midazolamu wynika głównie z leku macierzystego., Eliminacja leku macierzystego odbywa się poprzez wątrobowy metabolizm midazolamu do hydroksylowanych metabolitów, które są sprzężone i wydalane z moczem.
niewydolność nerek
u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek okres półtrwania midazolamu i jego metabolitów może być dłuższy, co może prowadzić do wolniejszego powrotu do normy.
farmakokinetykę midazolamu i 1-hydroksy-midazolamu u 6 pacjentów z OIOM, u których wystąpiła ostra niewydolność nerek, porównywano z grupą kontrolną z prawidłową czynnością nerek. Midazolam podawano we wlewie dożylnym (5 do 15 mg / godz.). Klirens midazolamu był zmniejszony (1, 9 vs 2.,8 mL / min / kg mc.), a okres półtrwania był wydłużony (7, 6 vs 13 godzin) u pacjentów z ARF. Klirens nerkowy glukuronidu 1-hydroksy midazolamu był wydłużony w grupie otrzymującej ARF (4 vs 136 mL/min), a okres półtrwania był wydłużony (12 vs > 25 godzin). Stężenie leku w osoczu u wszystkich pacjentów z ARF wynosi około dziesięć razy więcej niż w przypadku leku macierzystego. Związek między gromadzeniem się metabolitów a przedłużającym się sedacją jest niejasny.,
w badaniu z udziałem pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek (n=15) otrzymujących pojedynczą dawkę dożylną stwierdzono dwukrotne zwiększenie klirensu i objętości dystrybucji, ale okres półtrwania pozostał niezmieniony. Nie badano stężenia metabolitów.
badania dotyczące dożylnego podawania 1-hydroksy-midazolamu u ludzi sugerują, że 1-hydroksy-midazolam jest co najmniej tak samo silny jak związek macierzysty i może przyczyniać się do działania farmakologicznego midazolamu., Badania in vitro wykazały, że powinowactwo 1 – i 4-hydroksy-midazolamu do receptora benzodiazepinowego wynosi odpowiednio około 20% i 7% w stosunku do midazolamu.
dawkowanie i podawanie
wstrzyknięcie chlorowodorku midazolamu jest silnym środkiem uspokajającym, który wymaga powolnego podawania i indywidualizacji dawkowania. Doświadczenie kliniczne wykazało, że chlorowodorek midazolamu jest 3 do 4 razy silniejszy na mg niż diazepam., Ponieważ zgłaszano ciężkie i zagrażające życiu KARDIORESPIRACYJNE działania niepożądane, należy zapewnić monitorowanie, wykrywanie i korygowanie tych działań u każdego pacjenta T0, któremu podaje się chlorowodorek midazolamu we wstrzyknięciu, niezależnie od wieku i stanu zdrowia. Nadmierne pojedyncze dawki lub szybkie podanie dożylne mogą powodować depresję oddechową, niedrożność dróg oddechowych i (lub) zatrzymanie akcji serca., Ryzyko wystąpienia tych ostatnich działań jest większe u pacjentów osłabionych, u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, które mogą hamować działanie ośrodkowego układu nerwowego, oraz u pacjentów bez rurki intubacyjnej, ale poddawanych zabiegom obejmującym górne drogi oddechowe, takim jak endoskopia lub Stomatologia (patrz ulotka informacyjna, gdzie znajdują się ostrzeżenia i ostrzeżenia).
u pacjentów dorosłych i dzieci zgłaszano reakcje takie jak pobudzenie, ruchy mimowolne, nadpobudliwość i waleczność. W przypadku wystąpienia takich reakcji należy zachować ostrożność przed dalszym podawaniem chlorowodorku midazolamu.,
chlorowodorek midazolamu należy podawać wyłącznie i. lub IV.
należy zachować ostrożność, aby uniknąć wstrzyknięcia dotętniczego lub wynaczynienia.
wstrzyknięcie chlorowodorku midazolamu można mieszać w tej samej strzykawce z następującymi często stosowanymi premedykacjami: siarczan morfiny, meperydyna, siarczan atropiny lub skopolamina. Midazolam, w stężeniu 0,5 mg / mL, jest kompatybilny z 5% dekstrozą w wodzie i 0,9% chlorkiem sodu przez okres do 24 godzin i z mleczanym roztworem Ringera przez okres do 4 godzin., Midazolam w postaci 1 mg/mL i 5 mg/mL można rozcieńczyć 0,9% chlorkiem sodu lub 5% dekstrozą w wodzie.
monitorowanie: odpowiedź pacjenta na leki uspokajające i wynikający z tego stan układu oddechowego jest zmienna. Niezależnie od zamierzonego poziomu sedacji lub DROGI PODANIA, sedacja jest kontynuacją; pacjent może łatwo przejść od sedacji lekkiej do głębokiej, z potencjalną utratą odruchów ochronnych. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku pacjentów pediatrycznych., Dawki uspokajające należy dostosowywać indywidualnie, biorąc pod uwagę wiek pacjenta, stan kliniczny i jednoczesne stosowanie innych leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy. Wymagane jest ciągłe monitorowanie czynności układu oddechowego i serca (tj. pulsoksymetria).
dorośli i Pediatria: wytyczne dotyczące sedacji zalecają staranne przygotowanie wywiadu w celu określenia, w jaki sposób podstawowe schorzenia pacjenta lub jednoczesne leki mogą wpływać na ich odpowiedź na sedację/analgezję, a także badanie fizykalne, w tym ukierunkowane badanie dróg oddechowych pod kątem nieprawidłowości., Dalsze zalecenia obejmują odpowiedni post presedacyjny.
dostosowanie dawki w celu uzyskania efektu po wielokrotnym podaniu małych dawek jest niezbędne do bezpiecznego podawania. Należy zauważyć, że należy pozostawić odpowiedni czas do osiągnięcia maksymalnego działania na ośrodkowy układ nerwowy (3 do 5 minut) dla midazolamu pomiędzy dawkami, aby zminimalizować możliwość nadmiernej dawki. Pomiędzy dawkami jednocześnie podawanych leków uspokajających musi upłynąć wystarczająco dużo czasu, aby umożliwić ocenę wpływu każdej dawki przed kolejnym podaniem leku. Jest to ważna kwestia dla wszystkich pacjentów otrzymujących midazolam dożylnie.,
należy zapewnić natychmiastową dostępność leków reanimacyjnych oraz sprzętu odpowiedniego do wieku i wielkości oraz personelu przeszkolonego w ich stosowaniu i wykwalifikowanego w zarządzaniu drogami oddechowymi.
Pediatria: w przypadku pacjentów pediatrycznych z głęboką sedacją dedykowana osoba, inna niż lekarz wykonujący zabieg, powinna monitorować pacjenta przez cały czas trwania zabiegu.,
dostęp dożylny nie jest uważany za konieczny dla wszystkich pacjentów pediatrycznych usypianych do procedury diagnostycznej lub terapeutycznej, ponieważ w niektórych przypadkach trudności z uzyskaniem dostępu dożylnego pokonałyby cel sedacji dziecka; raczej należy położyć nacisk na dostęp do sprzętu dożylnego i lekarza wykwalifikowanego w ustalaniu dostępu naczyniowego u pacjentów pediatrycznych natychmiast dostępne.,
zwykła dawka dla dorosłych
domięśniowa————
w przypadku przedoperacyjnej sedacji / anksjolizy/ amnezji (wywołanie senności lub senności i złagodzenie lęku oraz upośledzenie pamięci zdarzeń okołooperacyjnych).
w przypadku podawania domięśniowego chlorowodorek midazolamu należy podawać głęboko w dużą masę mięśniową.
zalecana dawka midazolamu w premedykacji dla dobrego ryzyka (stan fizyczny ASA I & II) u dorosłych pacjentów w wieku poniżej 60 lat wynosi od 0, 07 do 0, 08 mg/kg mc. (około 5 mg domięśniowo) podawana do 1 godziny przed zabiegiem chirurgicznym.,
dawkę midazolamu należy indywidualizować i zmniejszać w przypadku podawania im. midazolamu pacjentom z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, innym pacjentom poddawanym zabiegom chirurgicznym wyższego ryzyka, pacjentom w wieku 60 lub więcej lat oraz pacjentom przyjmującym jednocześnie leki narkotyczne lub inne leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy (patrz działania niepożądane). W badaniu z udziałem pacjentów w wieku 60 lat i starszych, którzy nie przyjmowali jednocześnie leków odurzających, dawka 2 do 3 mg (0,02 do 0,05 mg/kg mc.) midazolamu powodowała odpowiednie uspokojenie w okresie przedoperacyjnym., Dawka 1 mg midazolamu podawana domięśniowo może być wystarczająca dla niektórych starszych pacjentów, jeśli przewidywana intensywność i czas trwania sedacji są mniej krytyczne. Podobnie jak w przypadku innych potencjalnych leków hamujących oddech, pacjenci ci wymagają obserwacji w celu wykrycia objawów depresji krążeniowo-oddechowej po podaniu domięśniowym midazolamu.
początek jest w ciągu 15 minut, osiąga szczyt w 30 do 60 minut. Może być podawany jednocześnie z siarczanem atropiny lub chlorowodorkiem skopolaminy i zmniejszonymi dawkami narkotyków.,
————
sedacja/anksjoliza/ amnezja dla procedur( patrz wskazania i stosowanie): premedykacja narkotyczna powoduje mniejszą zmienność odpowiedzi pacjenta i zmniejszenie dawki midazolamu. W przypadku zabiegów nadustnych zaleca się stosowanie odpowiedniego znieczulenia miejscowego. W przypadku procedur bronchoskopowych zaleca się stosowanie premedykacji odurzającej.
w przypadku stosowania w celu uspokojenia/anksjolizy / amnezji podczas zabiegu, dawka musi być zindywidualizowana i stopniowo zwiększana., Chlorowodorek midazolamu należy zawsze stopniowo zwiększać; podawać przez co najmniej 2 minuty i pozostawić dodatkowe 2 lub więcej minut na pełną ocenę działania uspokajającego. Indywidualna odpowiedź zależy od wieku, stanu fizycznego i jednocześnie stosowanych leków, ale może również różnić się niezależnie od tych czynników. (Patrz ulotka informacyjna zawierająca Ostrzeżenia dotyczące zatrzymania krążenia/zatrzymania oddechu/niedrożności dróg oddechowych / hipowentylacji.)
chlorowodorek midazolamu w postaci 1 mg/mL jest zalecany do sedacji/anksjolizy / amnezji w zabiegach ułatwiających wolniejsze wstrzyknięcie., Zarówno preparaty 1 mg/mL, jak i 5 mg/mL można rozcieńczyć 0,9% chlorkiem sodu lub 5% dekstrozą w wodzie.
1. Zdrowi dorośli w wieku poniżej 60 lat: powoli miareczkować do pożądanego efektu (np. rozpoczęcie niewyraźnej mowy). U niektórych pacjentów odpowiedź na leczenie może wynosić nawet 1 mg. Nie należy podawać więcej niż 2, 5 mg przez co najmniej 2 minuty. Odczekać dodatkowe 2 lub więcej minut, aby w pełni ocenić działanie uspokajające. Jeśli konieczne jest dalsze zwiększanie dawki, należy kontynuować zwiększanie dawki, stosując małe dawki, do odpowiedniego poziomu sedacji., Odczekać dodatkowe 2 lub więcej minut po każdym zwiększeniu dawki, aby w pełni ocenić działanie uspokajające. Całkowita dawka większa niż 5 mg zwykle nie jest konieczna do osiągnięcia pożądanego punktu końcowego.
Jeśli stosuje się premedykację odurzającą lub inne leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy, pacjenci będą potrzebować około 30% mniej midazolamu niż pacjenci nieleczeni.
2., Pacjenci w wieku 60 lat lub starsi, pacjenci osłabieni lub przewlekle III: ze względu na większe ryzyko hipowentylacji, niedrożności dróg oddechowych lub bezdechu u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z przewlekłymi stanami chorobowymi lub zmniejszoną rezerwą płucną oraz ze względu na to, że szczytowy efekt może trwać dłużej u tych pacjentów, przyrosty powinny być mniejsze, a szybkość wstrzykiwania wolniejsza.
powoli miareczkować do pożądanego efektu (np. rozpoczęcie niewyraźnej mowy). U niektórych pacjentów odpowiedź na leczenie może wynosić nawet 1 mg. Nie należy podawać więcej niż 1,5 mg przez okres nie krótszy niż 2 minuty., Odczekać dodatkowe 2 lub więcej minut, aby w pełni ocenić działanie uspokajające. Jeśli konieczne jest dodatkowe zwiększanie dawki, należy je podawać w dawce nie większej niż 1 mg przez okres 2 minut, z każdorazowym odczekiwaniem dodatkowych 2 lub więcej minut, aby w pełni ocenić działanie uspokajające. Całkowite dawki większe niż 3,5 mg zwykle nie są konieczne.
Jeśli u tych pacjentów stosuje się jednocześnie premedykację działającą na ośrodkowy układ nerwowy, konieczne będzie zmniejszenie dawki midazolamu o co najmniej 50% w porównaniu z młodymi, zdrowymi, nieleczonymi pacjentami.
3., Dawka podtrzymująca: dodatkowe dawki w celu utrzymania pożądanego poziomu sedacji mogą być podawane w dawkach zwiększonych o 25% dawki stosowanej do osiągnięcia punktu końcowego sedacji, ale ponownie tylko przez powolne zwiększanie dawki, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, przewlekle chorych lub osłabionych. Te dodatkowe dawki należy podawać tylko po dokładnej ocenie klinicznej, która wyraźnie wskazuje na konieczność dodatkowego uspokojenia.
Indukcja znieczulenia:
do indukcji znieczulenia ogólnego, przed podaniem innych środków znieczulających.,
indywidualna odpowiedź na lek jest zmienna, szczególnie gdy nie stosuje się premedykacji odurzającej. Dawkę należy dostosować do pożądanego efektu w zależności od wieku i stanu klinicznego pacjenta.
gdy midazolam jest stosowany przed innymi lekami dożylnymi w celu indukcji znieczulenia, początkowa dawka każdego z leków może być znacznie zmniejszona, czasami nawet do 25% zwykłej dawki początkowej poszczególnych leków.
pacjenci bez premedykacji: w przypadku braku premedykacji przeciętna osoba dorosła w wieku poniżej 55 lat zwykle wymaga dawki początkowej 0,3 do 0.,35 mg/kg mc. na indukcję, podawana przez 20 do 30 sekund i pozwalająca na efekt przez 2 minuty. W razie potrzeby do zakończenia indukcji można zastosować przyrosty o około 25% dawki początkowej pacjenta; indukcję można zamiast tego uzupełnić środkami znieczulającymi wziewnymi. W opornych przypadkach do indukcji można zastosować dawkę całkowitą do 0,6 mg/kg mc., ale takie większe dawki mogą przedłużyć regenerację.
pacjenci w wieku powyżej 55 lat nieleczeni zwykle wymagają mniejszej dawki midazolamu do indukcji; zalecana jest dawka początkowa 0, 3 mg / kg mc., Pacjenci nieprzymedykowani z ciężką chorobą ogólnoustrojową lub innym osłabieniem zwykle wymagają mniejszej ilości midazolamu do indukcji. Zazwyczaj wystarcza dawka początkowa od 0,2 do 0,25 mg/kg mc.; w niektórych przypadkach może wystarczyć nawet 0,15 mg/kg mc.
pacjenci z Premedykacją: gdy pacjent otrzymał premedykację uspokajającą lub odurzającą, szczególnie odurzającą, zakres zalecanych dawek wynosi od 0, 15 do 0, 35 mg/kg mc.
u osób dorosłych w wieku poniżej 55 lat zazwyczaj wystarcza dawka 0,25 mg/kg mc.podawana przez 20 do 30 sekund i pozwalająca na działanie przez 2 minuty.,
u pacjentów w wieku powyżej 55 lat zaleca się stosowanie dawki początkowej 0, 2 mg/kg mc.u pacjentów z dobrym ryzykiem (ASA i & II) po zabiegach chirurgicznych.
u niektórych pacjentów z ciężką chorobą ogólnoustrojową lub osłabieniem wystarczy zaledwie 0,15 mg/kg.
premedykacja narkotyczna często stosowana w badaniach klinicznych obejmowała fentanyl (dożylnie od 1, 5 do 2 µg/kg mc., podawany 5 minut przed indukcją), morfinę (dawka indywidualna, do 0, 15 mg/kg mc. IM.) i meperydynę (dawka indywidualna, do 1 mg/kg mc. IM.)., Premedykacjami uspokajającymi były pamoate hydroksyzyny (100 mg doustnie) i sekobarbital sodu (200 mg doustnie). Z wyjątkiem dożylnego fentanylu, podawanego 5 minut przed indukcją, wszystkie inne premedykacje należy podać około 1 godziny przed przewidywanym czasem indukcji midazolamu.
chlorowodorek midazolamu do wstrzykiwań może być również stosowany podczas podtrzymywania znieczulenia, do zabiegów chirurgicznych, jako składnik wyważonego znieczulenia. Skuteczna premedykacja odurzająca jest szczególnie zalecana w takich przypadkach.,
W odpowiedzi na objawy rozjaśnienia znieczulenia należy podawać iniekcje Inkrementacyjne wynoszące około 25% dawki indukcyjnej i w razie potrzeby powtarzać.
zazwyczaj stosowana dawka dla dorosłych: jeśli do szybkiego rozpoczęcia sedacji konieczne jest podanie dawki nasycającej, można podawać powoli lub w kilku minut we wlewie dożylnym od 0, 01 do 0, 05 mg / kg mc. (około 0, 5 do 4 mg dla typowej osoby dorosłej). Dawkę można powtarzać co 10 do 15 minut, aż do uzyskania odpowiedniej sedacji. W celu utrzymania sedacji Zwykle początkowa szybkość infuzji wynosi od 0, 02 do 0, 1 mg/kg mc./h (od 1 do 7 mg/h)., U niektórych pacjentów czasami może być konieczne zwiększenie szybkości wlewu dożylnego lub podtrzymującego. Najniższe zalecane dawki powinny być stosowane u pacjentów z resztkowymi skutkami działania leków znieczulających lub u pacjentów otrzymujących jednocześnie inne leki uspokajające lub opioidy.
indywidualna odpowiedź na midazolam jest zmienna. Szybkość infuzji należy dostosować do pożądanego poziomu sedacji, biorąc pod uwagę wiek pacjenta, stan kliniczny i aktualnie stosowane leki. Ogólnie, midazolam powinien być podawany we wlewie z najmniejszą szybkością, która daje pożądany poziom sedacji.,
ocena sedacji powinna być przeprowadzana w regularnych odstępach czasu, a szybkość infuzji midazolamu powinna być zwiększana lub zmniejszana o 25% do 50% początkowej szybkości infuzji, tak aby zapewnić odpowiednie zwiększanie dawki sedacji. Jeśli wskazane są szybkie zmiany poziomu sedacji, może być konieczne większe dostosowanie lub nawet niewielkie zwiększenie dawki. Ponadto szybkość infuzji należy zmniejszać o 10% do 25% co kilka godzin, aby ustalić minimalną skuteczną szybkość infuzji., Ustalenie minimalnej skutecznej szybkości wlewu zmniejsza potencjalne nagromadzenie midazolamu i zapewnia najszybszą poprawę po zakończeniu wlewu. Pacjenci, u których występuje pobudzenie, nadciśnienie lub tachykardia w odpowiedzi na szkodliwą stymulację, ale którzy są w inny sposób odpowiednio uspokojeni, mogą odnieść korzyści z jednoczesnego podawania opioidowego leku przeciwbólowego. Dodanie opioidu na ogół zmniejsza minimalną skuteczną szybkość wlewu chlorowodorku midazolamu.,
pacjenci pediatryczni
W przeciwieństwie do pacjentów dorosłych, pacjenci pediatryczni zazwyczaj otrzymują przyrost chlorowodorku midazolamu w przeliczeniu na MG / KG mc. Jako grupa pacjentów pediatrycznych zazwyczaj wymagają większych dawek chlorowodorku midazolamu (mg / kg mc.) niż dorośli. Młodsi (mniej niż 6 lat) pacjenci pediatryczni mogą wymagać większych dawek (mg / kg mc.) niż starsi pacjenci pediatryczni i mogą wymagać ścisłego monitorowania (patrz tabele poniżej). U otyłych pacjentów pediatrycznych dawkę należy obliczyć na podstawie idealnej masy ciała., Gdy midazolam jest podawany w połączeniu z opioidami lub innymi środkami uspokajającymi, zwiększa się ryzyko depresji oddechowej, niedrożności dróg oddechowych lub hipowentylacji. W celu odpowiedniego monitorowania pacjenta, patrz Ostrzeżenie, ostrzeżenia oraz dawkowanie i sposób podawania, monitorowanie. Lekarz, który stosuje ten lek u pacjentów pediatrycznych, powinien być świadomy i przestrzegać przyjętych profesjonalnych wytycznych dotyczących sedacji pediatrycznej odpowiednich do ich sytuacji., containing preservative-free midazolam hydrochloride equivalent to 5 mg midazolam/mL:
| List Number | Container Description |
Fill Volume | Total Midazolam (per container) |
| 2308 | Fliptop Vial | 1 mL | 5 mg |
| 2308 | Fliptop Vial | 2 mL | 10 mg |
Store at 20 to 25°C (68 to 77°F).,
Dodaj komentarz