Thuis-en Community-Based Services 1915(c)

binnen brede federale richtlijnen kunnen Staten ontheffingen van thuis-en community-based services (HCB-ontheffingen) ontwikkelen om tegemoet te komen aan de behoeften van mensen die de voorkeur geven aan langdurige zorg en ondersteuning in hun huis of gemeenschap, in plaats van in een institutionele omgeving. In 2009 ontvingen bijna een miljoen personen diensten in het kader van HCB-vrijstellingen.

bijna alle staten en DC bieden diensten aan via HCB-ontheffingen. Staten kunnen zoveel HCB-ontheffingen gebruiken als ze willen-momenteel zijn er meer dan 300 HCB-Ontheffingsprogramma ‘ s in het hele land actief.,ondeugden niet meer kosten dan het leveren van deze diensten in een instelling

de Lidstaten kunnen afzien van bepaalde Medicaid programma van eisen onder HCBS Ontheffingen, waaronder:

• Statewideness (Sectie 1902(a)(1)) : hiermee Kunt Staten target ontheffingen gebieden van de lidstaat waar de nood het hoogst is, of waar bepaalde typen aanbieders beschikbaar zijn.,
• vergelijkbaarheid van diensten(artikel 1902 (a) (10) (B)): staat de staten toe vrijstelling van Diensten alleen beschikbaar te stellen voor bepaalde groepen mensen die het risico lopen te worden geïnstitutionaliseerd. Staten kunnen deze bevoegdheid bijvoorbeeld gebruiken om diensten te richten op ouderen, technologieafhankelijke kinderen, mensen met gedragsstoornissen of mensen met een verstandelijke beperking. Staten kunnen zich ook richten op diensten op basis van ziekte of aandoening, zoals verworven Immuundeficiëntiesyndroom.,
• inkomens-en middelenregels die van toepassing zijn in de gemeenschap (artikel 1902(a)(10)(C)(i)(III)) : laat Staten Medicaid verstrekken aan mensen die anders alleen in een institutionele omgeving in aanmerking zouden komen, vaak als gevolg van het inkomen en de middelen van een echtgenoot of ouder. Staten kunnen ook regels voor de verarming van echtgenoten gebruiken om te bepalen of zij in aanmerking komen voor ontheffingsdiensten.

wie kan dekking krijgen?

deze ontheffing stelt Staten in staat diensten aan te passen aan de behoeften van een bepaalde doelgroep., Binnen deze doelgroepen mogen de staten ook aanvullende criteria vaststellen om de bevolking die op een HCB-ontheffing wordt bediend, verder te richten. Bijvoorbeeld, kan de bevolking door leeftijd of diagnose, zoals autisme, epilepsie, hersenverlamming, traumatisch hersenenverwonding, of HIV/AIDS worden gericht. In aanmerking komende personen moeten aantonen dat er behoefte is aan een zorgniveau dat voldoet aan de vereisten van de staat om in aanmerking te komen voor diensten in een institutionele omgeving. Staten kiezen het maximum aantal mensen dat zal worden geserveerd onder een HCB Waiver-Programma.

Wat is gedekt?,

Staten kunnen een verscheidenheid aan onbeperkte diensten aanbieden onder een HCB-Waiver-Programma. Programma ‘ s kunnen een combinatie van standaard medische diensten en niet-medische diensten. Standaarddiensten omvatten, maar zijn niet beperkt tot: casemanagement (d.w.z. ondersteuning en coördinatie van diensten), Huisvrouw, Home health aide, persoonlijke zorg, volwassen daggezondheidsdiensten, habilitatie (zowel overdag als residentieel), en respijtzorg. Staten kunnen ook “andere” soorten diensten voorstellen die kunnen helpen bij het afleiden en/of overstappen van individuen van institutionele omgevingen naar hun huizen en gemeenschap.