podczas gdy większość ludzi wydaje się wierzyć, że mogą ocenić, jak szybko ktoś mówi, ogólnie mówi się, że subiektywne oceny i opinie nie mogą służyć jako naukowe dowody na stwierdzenia dotyczące tempa mowy; J. Laver napisał, że analiza tempa może być „niebezpiecznie otwarta na subiektywne uprzedzenia … osądy słuchaczy szybko zaczynają tracić obiektywizm, gdy dana wypowiedź pochodzi albo z nieznanego akcentu, albo .. z nieznanego języka”., Obserwacja naukowa polega na dokładnym segmentowaniu nagranej mowy w czasie trwania wypowiedzi, zwykle przy użyciu jednego z narzędzi do analizy akustycznej dostępnych w Internecie, takich jak Audacity lub, specjalnie do badań mowy, Praat, sil Speech Analyzer lub SFS.
na pomiary tempa mowy mogą mieć duży wpływ przerwy i wahania. Z tego powodu zwykle rozróżnia się tempo mowy obejmujące pauzy i wahania oraz tempo mowy je wykluczające. Pierwszy z nich nazywa się speaking rate, a drugi articulation rate.,
jako podstawę pomiaru wykorzystano różne jednostki mowy. Tradycyjną miarą prędkości pisania i transmisji kodu Morse ' a były słowa na minutę (wpm). Jednak w badaniu mowy słowo nie jest dobrze zdefiniowane (jest przede wszystkim jednostką gramatyczną), a mowa nie jest zwykle tymczasowo stabilna w okresie tak długim, jak minuta., W wielu badaniach stosowano miarę sylab na sekundę, ale nie jest to do końca wiarygodne, ponieważ chociaż sylaba jako jednostka fonologiczna danego języka jest dobrze zdefiniowana, nie zawsze jest możliwe uzyskanie zgody na sylabę fonetyczną. Na przykład angielskie słowo „szczególnie” w formie, w jakiej występuje w słownikach, jest fonologicznie złożone z pięciu sylab /pə.tɪk.jə.lə.li/, Fonetyczne realizacje słowa mogą być jednak słyszalne jako składające się z pięciu, czterech , trzech lub nawet dwóch sylab , a słuchacze mogą mieć różne opinie na temat liczby sylab słyszanych.
zaproponowaną alternatywą jest miara dźwięków na sekundę. W jednym z badań stwierdzono, że wskaźniki wahają się od średnio 9,4 dźwięku na sekundę dla czytania poezji do 13,83 na sekundę dla komentarza sportowego., Problem z tym podejściem polega na tym, że badacz musi być jasne, czy” dźwięki ” s/On liczenia są fonemy lub fizycznie obserwowalne jednostki fonetyczne (czasami nazywane „telefony”). Na przykład, wypowiedź ” Don 't forget to record it” może być w powolnej, uważnej mowie wymawiana /dəʊnt fəget tə rɪkɔːd ɪt/, z 19 fonemami, z których każdy jest fonetycznie realizowany. Gdy zdanie jest wypowiadane z dużą prędkością, może być wymawiane jako, z 16 jednostkami., Jeśli liczymy tylko jednostki, które można obserwować i mierzyć, to jasne jest, że przy większych prędkościach wypowiedzi liczba dźwięków wydawanych na sekundę niekoniecznie wzrasta.
Dodaj komentarz