ogólne
przepisywanie sulfametoksazolu i trimetoprim tabletki w przypadku braku udowodnionej lub silnie podejrzewanej infekcji bakteryjnej lub wskazania profilaktycznego jest mało prawdopodobne, aby zapewnić korzyści dla pacjenta i zwiększa ryzyko rozwoju bakterii lekoopornych. Sulfametoksazol i trimetoprim należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, u pacjentów z możliwym niedoborem kwasu foliowego (np., osób w podeszłym wieku, przewlekłych alkoholików, pacjentów otrzymujących leczenie przeciwdrgawkowe, pacjentów z zespołem złego wchłaniania i pacjentów w Stanach niedożywienia) oraz osób z ciężkimi alergiami lub astmą oskrzelową. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej może wystąpić hemoliza. Reakcja ta jest często zależna od dawki. (patrz Farmakologia kliniczna oraz dawkowanie i sposób podawania).
przypadki hipoglikemii u pacjentów bez cukrzycy leczonych sulfametoksazolem i trimetoprimem są obserwowane rzadko, zwykle występujące po kilku dniach leczenia., Szczególnie zagrożeni są pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, chorobami wątroby, niedożywieniem lub pacjenci otrzymujący duże dawki sulfametoksazolu i trimetoprimu.
zmiany hematologiczne wskazujące na niedobór kwasu foliowego mogą wystąpić u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów z istniejącym wcześniej niedoborem kwasu foliowego lub niewydolnością nerek. Działanie to jest odwracalne po zastosowaniu kwasu folinowego.
stwierdzono, że trimetoprim zaburza metabolizm fenyloalaniny, ale nie ma to znaczenia u pacjentów z fenyloketonurią przy odpowiednim ograniczeniu diety.,
podobnie jak w przypadku wszystkich leków zawierających sulfonamidy, zaleca się ostrożność u pacjentów z porfirią lub zaburzeniami czynności tarczycy.
stosowanie w leczeniu i profilaktyce zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis Carinii u pacjentów z zespołem nabytego niedoboru odporności (AIDS)
pacjenci z AIDS mogą nie tolerować sulfametoksazolu i trimetoprimu lub reagować na nie w taki sam sposób, jak pacjenci bez AIDS., Częstość występowania działań niepożądanych, w szczególności wysypki, gorączki, leukopenii i zwiększonej aktywności aminotransferazy (transaminazy) podczas leczenia sulfametoksazolem i trimetoprimem u pacjentów z AIDS leczonych z powodu zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis carinii, była znacznie zwiększona w porównaniu z częstością Zwykle związaną ze stosowaniem sulfametoksazolu i trimetoprimu u pacjentów bez AIDS. Częstość występowania hiperkaliemii wydaje się być zwiększona u pacjentów z AIDS otrzymujących sulfametoksazol i trimetoprim., Działania niepożądane są na ogół mniej nasilone u pacjentów otrzymujących sulfametoksazol i trimetoprim w profilaktyce. Łagodna nietolerancja sulfametoksazolu i trimetoprimu u pacjentów z AIDS w wywiadzie nie wydaje się przewidywać nietolerancji późniejszej profilaktyki wtórnej.Jeśli jednak u pacjenta wystąpi wysypka skórna lub jakiekolwiek objawy działań niepożądanych, należy ponownie rozważyć leczenie sulfametoksazolem i trimetoprimem (patrz Ostrzeżenia).,
wysoka dawka trimetoprimu, stosowana u pacjentów z zapaleniem płuc wywołanym przez Pneumocystis carinii, indukuje aprogresyjne, ale odwracalne zwiększenie stężenia potasu w surowicy u znacznej liczby pacjentów. Nawet leczenie zalecanymi dawkami może powodować hiperkaliemię, gdy podaje się trimetoprim pacjentom z podstawowymi zaburzeniami metabolizmu potasu, z niewydolnością nerek lub jeśli jednocześnie podawane są leki wywołujące hiperkaliemię. U tych pacjentów konieczne jest ścisłe monitorowanie stężenia potasu w surowicy krwi.,
podczas leczenia należy zapewnić odpowiednie spożycie płynów i wydalanie moczu, aby zapobiec powstawaniu kryształów w moczu. Pacjenci, którzy są „powolnymi acetylatorami” mogą być bardziej podatni na idiosynkratyczne reakcje na sulfonamidy.
informacje dla pacjentów
należy poinformować pacjentów, że leki przeciwbakteryjne, w tym tabletki sulfametoksazol i trimetoprim, powinny być stosowane wyłącznie w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Nie leczą infekcji wirusowych(na przykład przeziębienia).,
Kiedy sulfametoksazol i tabletki trimetoprim są przepisywane w leczeniu infekcji bakteryjnej, pacjenci powinni być poinformowani, że chociaż często czuje się lepiej na początku terapii, leki należy przyjmować dokładnie zgodnie z zaleceniami. Pomijanie dawek lub nieukończenie pełnego przebiegu terapii może (1) zmniejszyć skuteczność natychmiastowego leczenia i (2) zwiększyć prawdopodobieństwo, że bakterie rozwiną oporność i nie będą w przyszłości uleczalne za pomocą sulfametoksazolu i tabletek trimetoprim lub innych leków przeciwbakteryjnych.,
należy poinstruować pacjentów, aby utrzymywali odpowiednie spożycie płynów, aby zapobiec powstawaniu kryształów w moczu i kamieni.
biegunka jest częstym problemem spowodowanym przez antybiotyki, które zwykle kończy się po odstawieniu antybiotyku. Czasami po rozpoczęciu leczenia antybiotykami u pacjentów mogą wystąpić wodniste i krwawe stolce (z skurczami żołądka i gorączką lub bez nich) nawet dwa lub więcej miesięcy po przyjęciu ostatniej dawki antybiotyku. W takim przypadku należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.,
u pacjentów otrzymujących sulfametoksazol i trimetoprim należy często wykonywać badania laboratoryjne
; w przypadku znacznego zmniejszenia liczby formowanych pierwiastków krwi należy przerwać stosowanie sulfametoksazolu i trimetoprimu. Oddawanie moczu z dokładnym badaniem mikroskopowym i czynnością nerekw trakcie leczenia, szczególnie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, należy wykonać testy czynnościowe.,
interakcje leków
u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących jednocześnie pewne leki moczopędne, głównie tiazydowe leki moczopędne, obserwowano zwiększoną częstość występowania małopłytkowości z plamicą.
donoszono, że sulfametoksazol i trimetoprim mogą wydłużyć czas protrombinowy u pacjentów otrzymujących warfarynę przeciwzakrzepową. Należy pamiętać o tej interakcji podczas podawania sulfametoksazolu i trimetoprimu pacjentom już stosującym leki przeciwzakrzepowe i ponownie ocenić czas krzepnięcia.,
sulfametoksazol i trimetoprim mogą hamować wątrobowy metabolizm fenytoiny. Sulfametoksazol i trimetoprim, podawane we wspólnej dawce klinicznej, wydłużyły okres półtrwania fenytoiny o 39% i zmniejszyły klirens metaboliczny fenytoiny o 27%. Podczas jednoczesnego podawania tych leków należy zwracać uwagę na możliwe nadmierne działanie fenytoiny.
sulfonamidy mogą również wypierać metotreksat z miejsc wiązania z białkami osocza i mogą konkurować z transportem metotreksatu, zwiększając tym samym stężenie wolnego metotreksatu., Istnieją doniesienia o znacznym, lecz odwracalnym działaniu nefrotoksycznym podczas jednoczesnego stosowania sulfametoksazolu i trimetoprimu oraz cyklosporyny u biorców nerki.
podczas jednoczesnego stosowania sulfametoksazolu i trimetoprimu może wystąpić zwiększone stężenie digoksyny we krwi, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Należy monitorować stężenie digoksyny w surowicy.
u pacjentów otrzymujących indometacynę może wystąpić zwiększone stężenie sulfametoksazolu we krwi., Sporadyczne doniesienia sugerują, że u pacjentów otrzymujących pirymetaminę jako profilaktykę malarii w dawkach przekraczających 25 mg tygodniowo może rozwinąć się niedokrwistość megaloblastyczna, jeśli przepisane zostaną sulfametoksazol i trimetoprim.
skuteczność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może zmniejszać się, gdy są one podawane jednocześnie z sulfametoksazolem i trimetoprimem. Podobnie jak inne leki zawierające sulfonamid, sulfametoksazol i trimetoprim nasilają efekt doustnej hipoglikemii. W literaturze opisano pojedynczy przypadek toksycznego majaczenia po jednoczesnym przyjmowaniu trimetoprimu/sulfametoksazolu i amantadyny.,
w literaturze opisano trzy przypadki hiperkaliemii u pacjentów w podeszłym wieku po jednoczesnym przyjmowaniu trimetoprimu i sulfametoksazolu oraz inhibitora konwertazy angiotensyny.8,9
interakcje między lekami i testami laboratoryjnymi
sulfametoksazol i trimetoprym, w szczególności Składnik trimetoprimu, mogą zakłócać test metotreksatu w surowicy, określony metodą kompetycyjnego wiązania białek (CBPA), gdy jako białko wiążące stosuje się bakteryjną reduktazę dihydrofolianową., Nie występuje jednak interferencja, jeśli metotreksat jest mierzony przez radioimmunoassay (RIA).
obecność sulfametoksazolu i trimetoprimu może również zakłócać oznaczanie stężenia kreatyniny w alkalicznej reakcji pikrynianu Jaffé, powodując zawyżenie wartości o około 10% w zakresie wartości prawidłowych.
Rakotwórczość, mutageneza, upośledzenie płodności
Rakotwórczość: nie przeprowadzono długoterminowych badań na zwierzętach w celu oceny potencjalnego działania rakotwórczego sulfametoksazolu i trimetoprimu.,
mutageneza: nie przeprowadzono badań mutagennych u bakterii z zastosowaniem sulfametoksazolu i trimetoprimu w skojarzeniu. W teście Amesa wykazano, że trimetoprim jest niemutagenny. Nie stwierdzono uszkodzenia chromosomów w ludzkich leukocytach in vitro po zastosowaniu sulfametoksazolu i trimetoprimu w monoterapii lub w skojarzeniu; zastosowane stężenia przekraczały stężenia tych związków we krwi po leczeniu sulfametoksazolem i trimetoprimem. Obserwacje leukocytów uzyskanych od pacjentów leczonych sulfametoksazolem i trimetoprimem nie wykazały nieprawidłowości chromosomalnych.,
zaburzenia płodności: u szczurów, którym podawano doustnie sulfametoksazol w dawce 350 mg/kg mc./dobę i trimetoprim w dawce 70 mg/kg mc. / dobę, nie obserwowano niekorzystnego wpływu na płodność ani ogólnej zdolności rozrodczej.
ciąża
działanie teratogenne: ciąża w kategorii C
u szczurów dawki doustne 533 mg/kg lub 200 mg / kg powodowały działanie teratologiczne objawiające się głównie rozszczepem podniebienia.
największa dawka, która nie powodowała rozszczepów podniebienia u szczurów, wynosiła 512 mg/kg lub 192 mg / kg trimetoprimu podawanego oddzielnie., W dwóch badaniach na szczurach nie obserwowano działania teratologicznego, gdy stosowano 512 mg/kg sulfametoksazolu w skojarzeniu z 128 mg/kg trimetoprimu. Jednak w jednym badaniu rozszczep podniebienia obserwowano w jednym z 9 miotów, gdy stosowano 355 mg/kg sulfametoksazolu w skojarzeniu z 88 mg/kg trimetoprimu.
w niektórych badaniach na królikach ogólny wzrost utraty płodu (martwe, resorpowane i wadliwe koncepcje) był związany z dawkami trimetoprimu 6 razy większymi od dawki terapeutycznej u ludzi., Chociaż nie ma dużych, dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania sulfametoksazolu i trimetoprimu u kobiet w ciąży, Brumfitt i Pursell, 10 W badaniu retrospektywnym, podały wyniki 186 ciąż, w których matka otrzymywała placebo lub sulfametoksazol i trimetoprim. Częstość występowania wad wrodzonych wynosiła 4,5% (3 z 66) u osób otrzymujących placebo i 3,3% (4 ze 120) u osób otrzymujących sulfametoksazol i trimetoprim. Nie stwierdzono nieprawidłowości u 10 dzieci, których matki otrzymały lek w pierwszym trymestrze ciąży., W osobnym badaniu Brumfitt i Pursell nie wykryli również wad wrodzonych u 35 dzieci, których matki otrzymywały doustnie sulfametoksazol i trimetoprim w czasie zapłodnienia lub wkrótce po nim.
ponieważ sulfametoksazol i trimetoprim mogą zakłócać metabolizm kwasu foliowego, sulfametoksazol i trimetoprim należy stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
działanie Nieteratogenne: patrz punkt przeciwwskazania.
matki karmiące
patrz punkt przeciwwskazania.,
stosowanie u dzieci
sulfametoksazol i trimetoprim nie są zalecane u niemowląt w wieku poniżej 2 miesięcy (patrz punkty wskazania i przeciwwskazania).
stosowanie w geriatrii
badania kliniczne sulfametoksazolu i trimetoprimu nie obejmowały wystarczającej liczby pacjentów w wieku 65 lat i starszych, aby określić, czy reagują oni inaczej niż młodsi pacjenci.
u pacjentów w podeszłym wieku może wystąpić zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, szczególnie w przypadku wystąpienia powikłań, np., zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby, możliwy niedobór kwasu foliowego lub jednoczesne stosowanie innych leków. Ciężkie reakcje skórne, uogólnione zahamowanie czynności szpiku kostnego (patrz punkty ostrzeżenia i działania niepożądane), specyficzne zmniejszenie liczby płytek krwi (z lub bez) oraz hiperkaliemia są najczęściej zgłaszanymi ciężkimi działaniami niepożądanymi u pacjentów w podeszłym wieku. U pacjentów otrzymujących jednocześnie niektóre leki moczopędne, głównie tiazydowe leki moczopędne, obserwowano zwiększoną częstość występowania małopłytkowości z plamicą., Podczas jednoczesnego stosowania sulfametoksazolu i trimetoprimu może wystąpić zwiększone stężenie digoksyny we krwi, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Należy monitorować stężenie digoksyny w surowicy. Zmiany hematologiczne wskazujące na niedobór kwasu foliowego mogą wystąpić u pacjentów w podeszłym wieku. Działanie to jest odwracalne po zastosowaniu kwasu folinowego. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy odpowiednio dostosować dawkowanie, a czas stosowania powinien być jak najkrótszy, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych(patrz punkt dawkowanie i sposób podawania)., Trimetoprym, Składnik sulfametoksazolu i trimetoprymu, może powodować hiperkaliemię, gdy jest podawany pacjentom z zaburzeniami metabolizmu potasu, z niewydolnością nerek lub jednocześnie z lekami, o których wiadomo, że wywołują hiperkaliemię, takimi jak inhibitory konwertazy angiotensyny. U tych pacjentów konieczne jest ścisłe monitorowanie stężenia potasu w surowicy krwi. W celu zmniejszenia stężenia potasu w surowicy zaleca się przerwanie leczenia sulfametoksazolem i trimetoprimem. Tabletki sulfametoksazol i trimetoprim DS zawierają 3,6 mg (0,16 mEq) sodu na tabletkę.,
parametry farmakokinetyczne sulfametoksazolu były podobne u osób w podeszłym wieku i młodszych dorosłych. Średnie maksymalne stężenie trimetoprimu w surowicy było większe, a średni klirens nerkowy trimetoprimu był mniejszy u pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu z młodszymi pacjentami(patrz Farmakologia kliniczna: farmakokinetyka geriatryczna).
Dodaj komentarz