hamowanie i indukcja cytochromu P450 i implikacje kliniczne

wpis w: Articles | 0

cytochrom P450s (CYPs) stanowi nadrodzinę izoform, które odgrywają ważną rolę w oksydacyjnym metabolizmie leków. Każda izoforma CYP posiada charakterystyczne szerokie spektrum aktywności katalitycznej substratów. Ilekroć jednocześnie podaje się 2 lub więcej leków, istnieje możliwość wystąpienia interakcji między lekami., Zdolność pojedynczego CYP do metabolizowania wielu substratów jest odpowiedzialna za dużą liczbę udokumentowanych interakcji lekowych związanych z hamowaniem CYP. Ponadto interakcje z lekami mogą również wystąpić w wyniku indukcji kilku ludzkich CYPs po długotrwałym leczeniu farmakologicznym. Mechanizmy hamowania CYP można podzielić na 3 kategorie: a) hamowanie odwracalne; B) hamowanie quasi-nieodwracalne; oraz c) hamowanie nieodwracalne., Pod względem mechanicznym interakcje odwracalne powstają w wyniku konkurencji w miejscu aktywnym CYP i prawdopodobnie obejmują tylko pierwszy etap cyklu katalitycznego CYP. Z drugiej strony, leki, które działają podczas i po etapie transferu tlenu są na ogół nieodwracalne lub quasi-nieodwracalne inhibitory. Nieodwracalne i quasi-nieodwracalne hamowanie wymaga co najmniej jednego cyklu procesu katalitycznego CYP., Ponieważ próbki ludzkiej wątroby i rekombinowany ludzki CYPs są obecnie łatwo dostępne, systemy in vitro zostały wykorzystane jako narzędzia przesiewowe do przewidywania możliwości interakcji In vivo. Chociaż łatwo jest określić interakcje leków metabolicznych in vitro, właściwa interpretacja i ekstrapolacja danych dotyczących interakcji in vitro do sytuacji in vivo wymaga dobrego zrozumienia zasad farmakokinetyki., Z punktu widzenia terapii lekowej, aby uniknąć potencjalnych interakcji lek-lek, pożądane jest opracowanie nowego kandydata na lek, który nie jest silnym inhibitorem lub induktorem CYP i którego metabolizm nie jest łatwo hamowany przez inne leki. W rzeczywistości interakcja leków poprzez wzajemne hamowanie między lekami jest prawie nieunikniona, ponieważ metabolizm za pośrednictwem CYP stanowi główną drogę eliminacji wielu leków, które mogą konkurować o ten sam enzym CYP., Znaczenie kliniczne interakcji metabolicznych zależy od wielkości zmiany stężenia substancji czynnych (leku macierzystego i / lub aktywnych metabolitów) w miejscu działania farmakologicznego i wskaźnika terapeutycznego leku. Im mniejsza różnica między stężeniem toksycznym a skutecznym, tym większe prawdopodobieństwo, że interakcja leku będzie miała poważne konsekwencje kliniczne. W związku z tym konieczna jest dokładna ocena potencjalnych interakcji nowego kandydata na lek we wczesnym stadium rozwoju leku.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *